Ευτυχία

Από αρχείο παρουσίασης Powerpoint με τον τίτλο “Happiness”

Ευτυχία

• Πείθουμε τους εαυτούς μας ότι η ζωή θα είναι καλύτερη μόλις παντρευτούμε , αποκτήσουμε ένα μωρό και μετά ένα άλλο.

• Μετά απογοητευόμαστε επειδή τα παιδιά μας δεν είναι αρκετά μεγάλα , και ότι όλα θα είναι καλά όταν μεγαλώσουν.
• Έπειτα απογοητευόμαστε επειδή φτάνουν στην εφηβεία και πρέπει να ασχοληθούμε με αυτό. Σίγουρα θα είμαστε περισσότερο χαρούμενοι όταν περάσουν τα εφηβικά χρόνια
• Λέμε στους εαυτούς μας ότι η ζωή μας θα είναι καλύτερη όταν ο σύντροφος μας πάρει τη δράση του μαζί του/της , όταν αποκτήσουμε ένα καλύτερο αυτοκίνητο , όταν μπορέσουμε να πάμε διακοπές , όταν τελικά θα πάρουμε σύνταξη.
• Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει καλύτερος χρόνος να είσαι χαρούμενος από ότι τώρα ακριβώς. Αν όχι , τότε πότε ;
• Η ζωή σου θα είναι πάντα γεμάτη από προκλήσεις. Είναι καλύτερα να το αποδεχτείς όσο περισσότερο και να αποφασίσεις να είσαι χαρούμενος παρά όλα αυτά.

• Για πολύ μακρύ χρόνο, φαινόταν ότι η ζωή ήταν έτοιμη να ξεκινήσει. Η αληθινή ζωή.
• Όμως πάντα υπήρχε κάποιο εμπόδιο στο δρόμο , μια δοκιμασία να περάσεις , κάποια δουλειά να τελειώσεις , κάποιος χρόνος να δοθεί , ένας λογαριασμός να πληρωθεί. Έπειτα θα ξεκινούσε η ζωή.
• Τελικά έφτασα να καταλάβω ότι αυτά τα εμπόδια ήταν η ζωή.
• Αυτή η άποψη με βοήθησε να δω ότι δεν υπάρχει κανένας δρόμος για την ευτυχία. Η ευτυχία ΕΙΝΑΙ ο δρόμος.
• Επομένως, απόλαυσε κάθε στιγμή.
• Σταμάτα να περιμένεις για να τελειώσει το σχολείο , για να επιστρέψεις στο σχολείο, να χάσεις 10 κιλά, να πάρεις 10 κιλά, για να ξεκινήσει η δουλειά, για να παντρευτείς , για το απόγευμα Παρασκευής , για το πρωινό Κυριακής , να περιμένεις για νέο αυτοκίνητο , για την άνοιξη , για το καλοκαίρι , για το φθινόπωρο , για το χειμώνα, για τον πρώτο ή τον δέκατο πέμπτο μήνα, για το τραγούδι σου να ακουστεί στο ραδιόφωνο, να πεθάνεις , να ξαναγεννηθείς… πριν αποφασίσεις να είσαι χαρούμενος.

• Η ευτυχία είναι ένα ταξίδι , όχι ένας προορισμός. Δεν υπάρχει καλύτερη στιγμή να είσαι χαρούμενος από… ΤΩΡΑ! Ζήσε και απόλαυσε τη στιγμή [Άγνωστος συγγραφέας]

• Τώρα , σκέψου και προσπάθησε να απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις :

1 – Ονόμασε τους 5 πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο.

2 – Ονόμασε τις 5 τελευταίες νικήτριες του διαγωνισμού Μις Κόσμος

3 – Ονόμασε τους 10 τελευταίους νικητές του βραβείου Νόμπελ

4 – Ονόμασε τους 10 τελευταίους ηθοποιούς που πήραν Όσκαρ.

• Δεν μπορείς να το κάνεις ; Μάλλον δύσκολο, έτσι; Μην ανησυχείς , κανένας δε θυμάται αυτά. Το χειροκρότημα σβήνει σιγά – σιγά! Τα βραβεία μαζεύουν σκόνη! Οι νικητές σύντομα ξεχνιούνται.
• Τώρα απάντησε στις ερωτήσεις:

1 – Ονόμασε 3 δασκάλους που συνέβαλλαν στην εκπαίδευσή σου.

2 – Ονόμασε 3 φίλους που σε βοήθησαν σε ώρα ανάγκης σου.

3 – Σκέψου λίγους ανθρώπους που σε έκαναν να νιώσεις εξαιρετικά.

4 – Ονόμασε 5 ανθρώπους που σου αρέσει να περνάς χρόνο μαζί τους.

• Ποιο εύκολα τώρα , έτσι; Οι άνθρωποι που σημαίνουν κάτι στη ζωή σου δεν βαθμολογούνται «οι καλύτεροι», δεν έχουν τα περισσότερα λεφτά, δεν έχουν νικήσει τα μεγαλύτερα βραβεία… Είναι εκείνοι που νοιάζονται για σένα, σε φροντίζουν, εκείνοι που, ό,τι κι αν συμβεί, μένουν κοντά σου.
• Σκέψου το για μια στιγμή. Η ζωή είναι πολύ σύντομη! Και εσύ, σε ποια λίστα είσαι; Δεν ξέρεις;

• Άφησε με να σε βοηθήσω. Δεν είσαι ανάμεσα στους περισσότερους «διάσημους» , αλλά ανάμεσα σε εκείνους που θυμάμαι να στείλω αυτό το μήνυμα…
• Λίγο καιρό πριν , στους Ολυμπιακούς αγώνες του Σιάτλ, εννέα αθλητές, όλοι πνευματικά ή σωματικά ιδιαίτεροι, στέκονταν στη γραμμή εκκίνησης για τον αγώνα τον 100 μέτρων. Το πιστόλι ακούστηκε και ο αγώνας ξεκίνησε. Δεν έτρεχαν όλοι, αλλά όλοι ήθελαν να συμμετέχουν και να νικήσουν. Έτρεχαν σε τριάδες, ένα αγόρι σκόνταψε και έπεσε, έκανε μερικές τούμπες και άρχισε να κλαίει. Οι υπόλοιποι οκτώ τον άκουσαν να κλαίει. Έκοψαν ταχύτητα και κοίταξαν πίσω τους. Σταμάτησαν και γύρισαν πίσω… Όλοι τους… Ένα κορίτσι με σύνδρομο Ντάουν έκατσε κάτω δίπλα του, τον αγκάλιασε και τον ρώτησε «Αισθάνεσαι καλύτερα τώρα;» Τότε, όλοι μαζί και οι εννέα περπάτησαν ώμο με ώμο μέχρι τη γραμμή τερματισμού. Όλο το πλήθος σηκώθηκε και χειροκροτούσε. Και το χειροκρότημα κράτησε για πολύ χρόνο…

• Οι άνθρωποι που το είδαν ακόμα μιλάνε γι’αυτό. Γιατί ;
• Επειδή βαθιά μέσα μας, όλοι ξέρουμε ότι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή είναι περισσότερο από το να νικάμε για τον εαυτό μας. Το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή είναι να βοηθάμε άλλους να νικάνε. Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να επιβραδύνουμε και να αλλάζουμε τον αγώνα μας.

• Αν διαδώσεις αυτό το κείμενο, ίσως θα καταφέρουμε να αλλάξουμε την καρδιά μας , ίσως και την καρδιά κάποιου άλλου, επίσης…
• «Ένα κερί δε χάνει τίποτα αν χρησιμοποιηθεί για να ανάψει ένα άλλο»