κι αν οι έπαινοι των γύρω δεν σου παίρνουν το μυαλό,
αν μπορείς στην τρικυμία να κρατήσεις ψυχραιμία,
κι αν μπορείς και στους εχθρούς σου να σκορπίσεις το καλό,
αν μπορείς με μιας να παίξεις κάθε τι που ’χεις κερδίσει,
στην καταστροφή ν’ αντέξεις και να δώσεις κάποια λύση,
αν μπορείς να υποτάξεις πνεύμα, σώμα και καρδιά
αν μπορείς όταν σε βρίζουν να μην βγάζεις τσιμουδιά,
αν μπορείς στην καταιγίδα να μη χάνεις την ελπίδα,
κι αν μπορείς να συγχωρήσεις όταν σ’ έχουν αδικήσει,
αν μπορέσεις τ' όνειρό σου να μη γίνει ο όλεθρός σου,
κι αν μπορέσεις ν’ αγαπήσεις όσους σ’ έχουνε μισήσει,
αν μπορείς να είσαι ο ίδιος στην χαρά και στην οδύνη,
αν η πίστη στην ψυχή σου μπρος σε τίποτα δεν σβήνει,
αν μιλώντας με τα πλήθη τη συνείδηση δεν χάνεις,
αν μπορέσεις να χωνέψεις πως μια μέρα θα πεθάνεις,
αν ποτέ δεν σε μεθύσει του θριάμβου το κρασί,
αν στα ψέματα των άλλων δεν λες ψέματα κι εσύ,
αν μπορείς να μη θυμώνεις, αλλά μήτε και να κλαις
όταν άδικα σου λένε πως εσύ μονάχα φταις.
Αν μπορείς με ηρεμία δίχως νεύρα ή δυσφορία
και τα ίδια σου τα λόγια να τ’ ακούς παραλλαγμένα,
αν μπορείς κάθε λεπτό σου να ’ναι μια δημιουργία
και ποτέ σου να μην μένεις με τα χέρια σταυρωμένα.
Αν οι φίλοι σου κι οι εχθροί σου δεν μπορούν να σε πληγώσουν
αν οι σχέσεις με μεγάλους τα μυαλά δεν σου σηκώνουν
αν τους πάντες λογαριάζεις μα… κανένα χωριστά,
αν μπορέσεις να φυλάξεις και τα ξένα μυστικά…
Έ! Παιδί μου τότε…
Θα μπορέσεις ν’ απολαύσεις όπως πρέπει τη ζωή σου…
Θα ’σαι άνθρωπος σπουδαίος κι όλη η γη θα ’ναι δική σου!
(Ρ। Κίπλινγκ, Άγγλος ποιητής & πεζογράφος 1865-1936, Βρ. Νόμπελ 1907)
Υ.Γ. (10-12-2010):
English text here:
http://eaglestefanos.blogspot.com/2010/09/if-by-rudyard-kipling.html
9 σχόλια:
εχω διαβασει και αλλες μεταφρασεις αυτου του ποιηματος αυτη ομως...ΑΨΟΓΗ!!!
Καμμια σχεση με το αρχικο μεγαλειωδες ποιημα του Κιπλινγκ.Ελευθερη παραποιημενη μεταφραση που δυστυχως αδικει το αριστουργημα που εγραψε ο Κιπλινγκ.Διαβαστε (αν τα Αγγλικα σας ειναι καλα) το αρχικο ποιημα μη μεταφρασμενο.Θα σας εντυπωσιασει.
@Ανώνυμος: Η μετάφραση ξένων κειμένων, ιδιαίτερα δε ποιημάτων, ποτέ δεν μπορεί να αποδώσει το πρωτότυπο. Μου έδωσες, λοιπόν, την ιδέα, αύριο να αναρτήσω το πρωτότυπο κείμενο του ποιήματος. Ευχαριστώ!
Μολις διαβασα το Αγγλικο κειμενο κ δεν εχει καμια σχεση...Ισως τελικα ειναι καλυτερα να μη μεταφραζοταν!Ειναι απλα ενα αλλο ποιημα..πολυ ωραιο βεβαια,αλλα αλλο..
Παραπλανει τον αναγνωστη και νομιζει οτι εχει διαβασει Κιπλινγκ ενω εχει διαβασει απλα κατι που του μοιαζει!
@Ανώνυμος:
Το σχόλιό σου μου θύμησε ότι ναι μεν έχω αναρτήσει το αγγλικό πρωτότυπο (http://eaglestefanos.blogspot.com/2010/09/if-by-rudyard-kipling.html), αλλά δεν έχω βάλει σχετικό link κάτω από την παρούσα ανάρτηση. Το κάνω αμέσως!
Υπαρχει και η μεταφραση του Βαρναλη... ισαξια με το πρωτοτυπο
Μπορεί η μετάφραση αυτή να απέχει πολύ από το πρωτότυπο όμως στέκεται και μόνο του εκπληκτικά και μπορεί να αποτελέσει έμπνευση και οδηγό για τη ζωή μας. Δεν είναι η πιο πιστή μετάφραση. Είναι όμως η καλύτερη!
Που μπορω να βρω τη μρταφραση του Βαρναλη????
Ξερω μια αλλη μεταφραση..."Αν να κρατας καλα μπορεις,οταν οι γυρω σου ταχουν χαμενα και σε σε(να) της ταραχης τους ριχνουν την ευθυνη..."
Ετσι αρχιζει... Πρεπει να το διαβασα σε (μεταφρασμενο) βιβλιο του R.Baden
Powel,ιδρυτη του προσκοπισμου...το γυρευω παντου πολλα χρονια..."Αν" το ξερει κανεις..ευχαριστω
@Doris:
Αναζήτησα και βρήκα αυτή την παράφραση του Κώστα Βάρναλη:
Αν ημπορείς την παλαβή να κάνεις, όταν οι άλλοι σου κάνουνε το γνωστικό κι όλοι σε λένε φταίχτη, αν δεν πιστεύεις τίποτα κι άλλοι δε σε πιστεύουν,
αν σχωρνάς όλα τα δικά σου, τίποτα των άλλων,
κι αν το κακό που πας να κάνεις, δεν το αναβάλλεις,
κι αν όσα ψέματα σου λεν με πιότερα απανταίνεις,
κι αν να μισείς ευφραίνεσαι κι όσους δε σε μισούνε
κι αν πάντα τον πολύξερο και τον καλόνε κάνεις.
Αν περπατάς με την κοιλιά κι ονείρατα δεν κάνεις
κι αν να στοχάζεσαι μπορείς μονάχα το ιντερέσο,
το νικημένο αν παρατάς και πάντα διπλαρώνεις το νικητή,
μα και τους δυό ξετσίπωτα προδίνεις,
αν ο τι γράφεις κι ο τι λες, το ξαναλέν κ' οι άλλοι γι' αληθινό- να παγιδεύουν τον κουτό κοσμάκη,
αν λόγια κ' έργα σου καπνόν ο δυνατός αέρας τα διαβολοσκορπά και συ ξαναμολάς καινούριον.
Αν όσα κέρδισες μπορείς να τα πληθαίνεις πάντα και την πατρίδα σου κορώνα γράμματα να παίζεις, κι αν να πλερώνεις την πεντάρα που χρωστάς αρνιέσαι και μόνο να πληρώνεσαι σωστό και δίκιο το ' χεις,
αν η καρδιά, τα νεύρα σου κι ο νους σου εν αμαρτίαις γεράσανε κι όμως εσύ τα στύβεις ν' αποδίδουν, αν στέκεις πάντα δίβουλος και πάντα σου σκυμμένος
κι αν όταν φωνάζουν οι άλλοι «εμπρός»! εσύ φωνάζεις «πίσω»!
Αν στην πλεμπάγια να μιλάει αρνιέται η αρετή σου κι όταν ζυγώνεις δυνατούς, στα δυό λυγάς τη μέση
κι αν μήτε φίλους μήτε εχθρούς ποτέ σου λογαριάζεις και κάνεις πως τους αγαπάς, αλλά ποτέ κανέναν,
αν δεν αφήνεις ευκαιρία κάπου να κακοβάνεις και μόνο,
αν κάνεις το κακό, η ψυχή σου γαληνεύει,
δικιά σου θά ναι τούτ' η Γης μ' όλα τα κάλλη πού χει
κ' έξοχος θά σαι Κύριος,
αλλ' Άνθρωπος δε θά σαι.
Δημοσίευση σχολίου