Τις προάλλες, έπεσε στα χέρια μου, το τεύχος Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου 2011 του περιοδικού “Ελληνική Αγωγή” [δεν είναι στις προθέσεις μου να το διαφημίσω, αλλά οφείλω, για λόγους στοιχειώδους δεοντολογίας, να αναφέρω την πηγή μου!], όπου υπήρχε ένα άρθρο κάποιου Γιώργου Χαραλαμπίδη με τίτλο “Οι 12 ηθικές αρετές του Αριστοτέλους και οι συζυγείς κωνικές τομές”. Αναφέρεται στις δώδεκα Αρετές που προσδιορίζει ο Αριστοτέλης, εάν και εφόσον συντρέχει η θετική “μεσότητα” και όχι “έλλειψη” ή “υπερβολή”, που πρόκειται για έννοιες αρνητικές.
Εδώ περιορίζομαι σε απλή (αλλά ιδιαιτέρως χρήσιμη, νομίζω!) αναφορά – καταγραφή των 12 θετικών “μεσοτήτων” και των αντίστοιχων αρνητικών “ελλείψεων” και “υπερβολών”
Έλλειψη | Μεσότητα | Υπερβολή |
Δειλία | Ανδρεία | Θράσος |
Αναισθησία | Σωφροσύνη | Ακολασία |
Ανελευθερία | Ελευθεριότητα | Ασωτεία |
Μικροπρέπεια | Μεγαλοπρέπεια | Απειροκαλία |
Μικροψυχία | Μεγαλοψυχία | Χαυνότητα |
Αφιλοτιμία | Φιλοτιμία | [Ανώνυμο] |
Αοργησία | Πραότητα | Οργιλότητα |
Ειρωνεία | Αλήθεια | Αλαζονεία |
Αγροικία | Ευτραπελεία | Βωμολοχία |
Δυσκολία | Φιλία | Κολακεία |
Κατάπληξη | Αιδώς | Αναισχυντία |
Επιχαιρεκακία | Νέμεση | Φθόνος |
Καλή μεσότητα, λοιπόν!
2 σχόλια:
βαριέμαι την μεσότητα και το μέτρο. είναι το σόφρων. Το όμορφο όμως; δεν είναι το πάθος. και το πάθος ειναι υπερβολή...και δεν είναι κακία, μα αρετή, γιατί σήμερα δεν υπάρχουν παθιασμένοι άνθρωποι.
Το πάθος δηλώνει αδυναμία, με δεδομένο ότι έχει χαθεί ο έλεγχος ελέγχου των συναισθημάτων.
Δημοσίευση σχολίου