Τύχη ή Ατυχία; Χαρά ή Λύπη; Η απάντηση: Ψυχραιμία και “Απάθεια”

Την παρακάτω ιστορία την είχα διαβάσει προ ετών σε κάποιο βιβλίο που, όμως, δεν θυμάμαι ποιο ήταν… Εδώ και καιρό ήθελα να την αναρτήσω και για τον λόγο αυτό την αναζητούσα “απεγνωσμένα”, ώστε να την αντιγράψω επακριβώς, πλην όμως ανεπιτυχώς (τουλάχιστον ως στιγμής…). Αποφάσισα, λοιπόν, να την καταγράψω έτσι όπως την θυμάμαι. Και αν (κάποια στιγμή!...) την βρω, θα την παρουσιάσω στην αυθεντική της μορφή.

Τύχη ή Ατυχία; Χαρά ή Λύπη; Η απάντηση: Ψυχραιμία και “Απάθεια”

Μια ιστορία των Σούφι.

Ένας χωρικός διαπίστωσε κάποιο πρωί ότι το άλογό του, το μόνο αξιόλογο περιουσιακό στοιχείο του και, παράλληλα, απαραίτητος βοηθός του στην εργασία, είχε χαθεί.

-Μεγάλη ατυχία! σχολίασαν όλοι οι συγχωριανοί του. Τι θ’ απογίνεις τώρα;

Ο χωρικός αντιμετώπισε την κατάσταση με ηρεμία και ψυχραιμία. “Έχει ο Θεός!...” είπε στη γυναίκα του και στους συγχωριανούς του.

Το επόμενο πρωί το άλογο ξαναγύρισε, φέρνοντας μάλιστα μαζί του κι ένα άλλο άλογο, ιδιαίτερα όμορφο και δυνατό, που κανείς δεν το είχε ξαναδεί στην περιοχή και το οποίο προφανώς ήταν η αιτία της προσωρινής εξαφάνισης του πρώτου.

-Μεγάλη τύχη! σχολίασαν, τώρα, οι συγχωριανοί του.

Ο χωρικός αντιμετώπισε, και πάλι, την κατάσταση με ψυχραιμία. “Αυτό ήταν το θέλημα του Θεού…” ήταν τώρα η απάντησή του.

Μερικές μέρες αργότερα, το νεοφερμένο άλογο, που δεν είχε συνηθίσει ακόμα τα νέα του αφεντικά έδωσε μια γερή κλωτσιά στον έφηβο γιό του χωρικού και του έσπασε το πόδι.

-Μεγάλη ατυχία! ξανασχολίασαν οι συγχωριανοί.

Ο χωρικός μας παρέμεινε και πάλι το ίδιο ψύχραιμος και “απαθής”. “Ήταν κι αυτό θέλημα του Θεού να συμβεί” είπε τώρα στη γυναίκα του.

Δυό – τρεις μέρες αργότερα, κι ενώ ο γιός του παρέμενε, φυσικά, κλινήρης, ήρθαν στο χωριό απεσταλμένοι του βασιλιά και στρατολόγησαν βίαια όλους τους νέους του χωριού, με εξαίρεση, φυσικά, τον τραυματισμένο και προσωρινά ανήμπορο γιό του χωρικού.

-Μεγάλη τύχη! σχολίασαν και πάλι οι συγχωριανοί.

Αλλά και πάλι ο χωρικός – πρωταγωνιστής της ιστορίας μας, παρέμεινε ψύχραιμος: “Θέλημα Θεού”, ήταν και πάλι το δικό του σχόλιο.

[Και ίσως η ιστορία να έχει συνέχεια…

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, έχει μήνυμα!...]