Κάνουμε πολύ λόγο για την κρίση των αξιών στην εποχή μας. Εγώ αναρωτιέμαι μήπως έτσι προσπαθούμε να συγκαλύψουμε την πραγματική κρίση που είναι η κρίση ευθύνης που κυριαρχεί στη ζωή όλων μας και σε όλα τα επίπεδα και τις περιστάσεις. Στις προσωπικές, τις διαπροσωπικές σχέσεις γενικά και ειδικότερα στο γάμο, στην οικογένεια, στην κοινωνία.
Σχεδόν κανείς μας δεν αναλαμβάνει κάποια ευθύνη για την κακοδαιμονία που κυριαρχεί στην προσωπική, την διαπροσωπική και την κοινωνική μας ζωή. Σχεδόν όλοι για ότι γίνεται κακό θεωρούμε υπεύθυνο κάποιον άλλον. Για όλα φταίνε πάντα οι άλλοι. Ο σύζυγος θεωρεί υπεύθυνη τη σύζυγο και η σύζυγος το σύζυγο για τα αδιέξοδα του γάμου τους. ΟΙ γονείς κατηγορούν τα παιδιά και τα παιδιά τους γονείς. Οι κληρικοί κατακρίνουν τους πιστούς για τις αμαρτίες τους και οι πιστοί κατακρίνουν τους κληρικούς. Οι πολίτες κατηγορούν τους πολιτικούς, οι πολιτικοί όμως δεν αποδίδουν καμία ευθύνη στους πολίτες για τα αδιέξοδά μας γιατί φοβούνται ότι αν το κάνουν, θα χάσουν την ψήφο τους, αλλά κατηγορούν ο ένας τον άλλον.
Όλοι θεωρούμε υπεύθυνους τους άλλους για όλα και όσο συνεχίζουμε να το κάνουμε αυτό θα κατεβαίνουμε όλο και πιο κάτω στου κακού τη σκάλα, θα χωνόμαστε όλοι όλο και πιο βαθιά στην κόλαση που εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε.
[π. Φιλόθεος Φάρος]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου