Ηγέτης ή “αφέντης”;

Αφιερωμένο (και) στους πολιτικούς μας

Ηγέτης ή “αφέντης”;

O αφέντης οδηγεί τους ανθρώπους. Ο ηγέτης τους εμπνέει.
Ο αφέντης βασίζεται στην εξουσία. Ο ηγέτης στην καλή θέληση.
Ο αφέντης εμπνέει φόβο. Ο ηγέτης εκπέμπει αγάπη.
Ο αφέντης λέει ‘εγώ’. Ο ηγέτης λέει ‘εμείς’.
Ο αφέντης απαιτεί σεβασμό. Ο ηγέτης επιβάλλει τον σεβασμό.
Ο αφέντης δείχνει αυτόν που έκανε το λάθος. Ο ηγέτης δείχνει ποιο ήταν το λάθος.

Η ιδέα των παιδιών για τους γονείς

10 ετών: Οι γονείς τα ξέρουν όλα.
15 ετών: Οι γονείς κάτι ξέρουν.
20 ετών: Οι γονείς δεν ξέρουν τίποτα.
25 ετών: Οι γονείς ξέρουν αρκετά.
30 ετών: Οι γονείς ήξεραν πολλά.
35 ετών: Οι γονείς ήξεραν πάρα πολλά.
40 ετών: Οι γονείς είχαν δίκιο.
50 ετών: Να είχαμε τους γονείς μας!

Μαμά μου μην ξεχνάς

1. Μη με παραχαϊδεύεις. Ξέρω πολύ καλά πως δεν πρέπει να μου δίνεις ό,τι σου ζητώ. Σε δοκιμάζω, μονάχα για να δω.
2. Μη διστάζεις να είσαι σταθερή μαζί μου. Το προτιμώ. Με κάνεις να νιώθω περισσότερη σιγουριά.
3. Μη με κάνεις να νιώθω μικρότερος απ’ ό,τι είμαι. Αυτό με σπρώχνει να παριστάνω καμιά φορά τον σπουδαίο.
4. Μη μου κάνεις παρατηρήσεις μπροστά στον κόσμο, αν μπορείς. Θα προσέξω περισσότερο αυτά που θα μου πεις, αν μου μιλήσεις ήρεμα μια στιγμή που θα είμαστε οι δυό μας.
5. Μη μου δημιουργείς το συναίσθημα πως τα λάθη μου είναι αμαρτήματα. Μπερδεύονται έτσι μέσα μου όλες οι αξίες που έχω μάθει να αναγνωρίζω.
6. Μην αναστατώνεσαι τόσο όταν σου λέω ‘δεν σε χωνεύω’. Δεν απευθύνομαι σε σένα, αλλά στη δύναμη που έχεις να εναντιώνεσαι.
7. Μη με προστατεύεις πάντα από τις συνέπειες. Χρειάζεται καμιά φορά να πάθω για να μάθω.
8. Μη δίνεις μεγάλη σημασία στις μικροαδιαθεσίες μου. Καμιά φορά δημιουργούνται ίσα – ίσα για να κερδίσω την προσοχή που ζητούσα.
9. Μη μου κάνεις συνέχεια παρατηρήσεις. Γιατί τότε θα χρειαστεί να προστατέψω τον εαυτό μου κάνοντας τον κουφό.
10. Μη μου δίνεις επιπόλαιες υποσχέσεις. Νιώθω πολύ περιφρονημένος όταν δεν τις κρατάς.
11. Μην υπερτιμάς την τιμιότητά μου. Συχνά οι απειλές σου με σπρώχνουν στην ψευτιά.
12. Μην πέφτεις σε αντιφάσεις. Με μπερδεύεις έτσι αφάνταστα και με κάνεις να χάνω την πίστη μου σε σένα.
13. Μη με αγνοείς όταν σου κάνω ερωτήσεις. Αν κάνεις κάτι τέτοιο θα ανακαλύψεις πως θα αρχίσω να παίρνω τις πληροφορίες μου από άλλες πηγές.
14. Μην προσπαθείς να με κάνεις να πιστέψω πως είσαι τέλεια ή αλάνθαστη. Είναι σοκ για μένα όταν ανακαλύπτω πως δεν είσαι ούτε το ένα ούτε το άλλο.
15. Μη διανοηθείς ποτέ ότι θα πέσει η υπόληψή σου αν μου ζητήσεις συγγνώμη. Μια τίμια αναγνώριση ενός λάθους σου, μου δημιουργεί πολύ θερμά αισθήματα.
16. Μην ξεχνάς πως μου αρέσει να πειραματίζομαι. Χωρίς αυτό δεν μπορώ να ζήσω. Σε παρακαλώ, παραδέξου το!
17. Μην ξεχνάς πόσο γρήγορα μεγαλώνω. Θα πρέπει να σου είναι δύσκολο να κρατήσεις το ίδιο βήμα με μένα, αλλά προσπάθησε, σε παρακαλώ.
18. Μη ξεχνάς πως δεν θα μπορέσω ν’ αναπτυχθώ χωρίς πολλή κατανόηση και αγάπη. Αυτό όμως δεν χρειάζεται να στο πώ, έτσι δεν είναι;…

[Ρούντολφ Ντράικωρς]

Ανατροφή των παιδιών (κατά τον R. Russel και την Unicef)

Τα παιδιά μαθαίνουν από τον τρόπο που ζουν:

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κριτική:
Μαθαίνει να κατακρίνει.

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην έχθρα:
Μαθαίνει να καυγαδίζει.

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ειρωνεία:
Μαθαίνει να είναι ντροπαλό.

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ντροπή:
Μαθαίνει να αισθάνεται ένοχο.

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κατανόηση:
Μαθαίνει να είναι υπομονετικό.

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ενθάρρυνση:
Μαθαίνει να έχει εμπιστοσύνη.

Αν ένα παιδί ζει μέσα στον έπαινο:
Μαθαίνει να εκτιμά.

Αν ένα παιδί ζει μέσα σε ασφάλεια:
Μαθαίνει να πιστεύει.

Αν ένα παιδί ζει μέσα σε επιδοκιμασία:
Μαθαίνει να έχει αυτοεκτίμηση.

Αν ένα παιδί ζει μέσα σε παραδοχή και φιλία:
Μαθαίνει να βρίσκει την αγάπη μέσα στον κόσμο.