«Three simple rules in life / Τρεις απλοί κανόνες της ζωής»

Three simple rules in life

1.- If you do not go after what you want, you’ll never have it

2.- If you do not ask, the answer will always be “no”.

3.- If you do not step forward, you will always be in ths sampe place

* * *

Τρεις απλοί κανόνες της ζωής

            1.- Αν δεν ψάξεις αυτό που θέλεις, δεν θα το έχεις ποτέ!

            2.- Αν δεν ρωτήσεις, η απάντηση θα είναι πάντοτε “όχι”…

            3.- Αν δεν προχωρήσεις μπροστά, θα είσαι πάντα στο ίδιο σημείο.

ORIGIN:

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=476211162418167&set=a.197712546934698.43410.175897382449548&type=1&relevant_count=1&ref=nf

Ήταν Άνθρωπος!

Με την πρώτη ματιά έβλεπε κανείς απλώς μια γριούλα. Έσερνε τα βήματά της στο χιόνι, μόνη, παρατημένη, με σκυμμένο κεφάλι. Όσοι περνούσαν από το πεζοδρόμιο της πόλης αποτραβούσαν το βλέμμα τους, για να μη θυμηθούν ότι τα βάσανα και οι πόνοι δεν σταματούν όταν γιορτάζουμε Χριστούγεννα.

Ένα νέο ζευγάρι μιλούσε και γελούσε με τα χέρια γεμάτα από ψώνια και δώρα και δεν πρόσεξαν τη γριούλα. Μια μητέρα με δυο παιδιά βιάζονταν να πάνε στο σπίτι της γιαγιάς. Δεν έδωσαν προσοχή. Ένας παπάς είχε το νου του σε ουράνια θέματα και δεν την πρόσεξε.

Αν πρόσεχαν όλοι αυτοί, θα έβλεπαν ότι η γριά δεν φορούσε παπούτσια. Περπατούσε ξυπόλητη στον πάγο και το χιόνι. Με τα δυο της χέρια η γριούλα μάζεψε το χωρίς κουμπιά παλτό της στο λαιμό. Φορούσε ένα χρωματιστό φουλάρι στο κεφάλι· σταμάτησε στη στάση σκυφτή και περίμενε το λεωφορείο. Ένας κύριος που κρατούσε μια σοβαρή τσάντα περίμενε κι αυτός στη στάση, αλλά κρατούσε μια απόσταση. Μια κοπέλα περίμενε κι αυτή, κοίταξε πολλές φορές τα πόδια τής γριούλας, δεν μίλησε.

Ήρθε το λεωφορείο και η γριούλα ανέβηκε αργά και με δυσκολία. Κάθησε στο πλαϊνό κάθισμα, αμέσως πίσω από τον οδηγό. Ο κύριος και η κοπέλα πήγαν βιαστικά προς τα πίσω καθίσματα. Ο άντρας που καθόταν δίπλα στη γριούλα στριφογύριζε στο κάθισμα κι έπαιζε με τα δάχτυλά του. «Γεροντική άνοια», σκέφτηκε. Ο οδηγός είδε τα γυμνά πόδια και σκέφτηκε: «Αυτή η γειτονιά βυθίζεται όλο και πιο πολύ στη φτώχεια. Καλύτερα να με βάλουν στην άλλη γραμμή, της λεωφόρου». Ένα αγοράκι έδειξε τη γριά. «Κοίταξε, μαμά, αυτή η γριούλα είναι ξυπόλυτη». Η μαμά ταράχτηκε και του χτύπησε το χέρι. «Μη δείχνεις τους ανθρώπους, Αντρέα! Δεν είναι ευγενικό να δείχνεις». «Αυτή θα έχει μεγάλα παιδιά», είπε μια κυρία που φορούσε γούνα. «Τα παιδιά της πρέπει να ντρέπονται». Αισθάνθηκε ανώτερη, αφού αυτή φρόντισε τη μητέρα της.

Μια δασκάλα στη μέση του λεωφορείου στερέωσε τα δώρα που είχε στα πόδια της. «Δεν πληρώνουμε αρκετούς φόρους, για να αντιμετωπίζονται καταστάσεις σαν αυτές;» είπε σε μια φίλη της που ήταν δίπλα της. «Φταίνε οι δεξιοί», απάντησε η φίλη της. «Παίρνουν από τους φτωχούς και δίνουν στους πλούσιους». «Όχι, φταίνε οι άλλοι», μπήκε στη συζήτηση ένας ασπρομάλλης. Με τα προγράμματα πρόνοιας κάνουν τους πολίτες τεμπέληδες και φτωχούς». «Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν να αποταμιεύουν», είπε ένας άλλος που έμοιαζε μορφωμένος. «Αν αυτή η γριά αποταμίευε όταν ήταν νέα, δεν θα υπέφερε σήμερα». Και όλοι αυτοί ήταν ικανοποιημένοι για την οξύνοιά τους που έβγαλε τέτοια βαθιά ανάλυση.

Αλλος ένας έμπορος αισθάνθηκε προσβολή από τις εξ αποστάσεως μουρμούρες των συμπολιτών του. Έβγαλε το πορτοφόλι του και τράβηξε ένα εικοσάρι. Περπάτησε στο διάδρομο και το έβαλε στο τρεμάμενο χέρι της γριούλας. «Πάρε, κυρία, να αγοράσεις παπούτσια». Η γριούλα τον ευχαρίστησε κι εκείνος γύρισε στη θέση του ευχαριστημένος, που ήταν άνθρωπος της δράσης.

Μια καλοντυμένη κυρία τα πρόσεξε όλα αυτά και άρχισε να προσεύχεται από μέσα της. «Κύριε, δεν έχω χρήματα. Αλλά μπορώ νΌ απευθυνθώ σε σένα. Εσύ έχεις μια λύση για όλα. Όπως κάποτε έριξες το μάννα εξ ουρανού, και τώρα μπορείς να δώσεις ό,τι χρειάζεται η κυρούλα αυτή για τα Χριστούγεννα».

Στην επόμενη στάση ένα παληκάρι μπήκε στο λεωφορείο. Φορούσε ένα χοντρό μπουφάν, είχε ένα καφέ φουλάρι και ένα μάλλινο καπέλο που κάλυπτε και τα αυτιά του. Ένα καλώδιο συνέδεε το αυτί του με μια συσκευή μουσική. Ο νέος κουνούσε το σώμα του με τη μουσική που άκουε. Πήγε και κάθισε απέναντι στη γριούλα. Όταν είδε τα ξυπόλυτα πόδια της, το κούνημα σταμάτησε. Πάγωσε. Τα μάτια του πήγαν από τα πόδια της γιαγιάς στα δικά του. Φορούσε ακριβά ολοκαίνουργια παπούτσια. Μάζευε λεφτά αρκετό καιρό για να τα αγοράσει και να κάνει εντύπωση στην παρέα. Το παληκάρι έσκυψε και άρχισε να λύνει τα παπούτσια του. Έβγαλε τα εντυπωσιακά παπούτσια και τις κάλτσες. Γονάτισε μπροστά στη γριούλα. «Γιαγιά, είπε, βλέπω ότι δεν έχεις παπούτσια. Εγώ έχω κι άλλα». Προσεκτικά κι απαλά σήκωσε τα παγωμένα πόδια και της φόρεσε πρώτα τις κάλτσες κι ύστερα τα παπούτσια του. Η γριούλα τον ευχαρίστησε συγκινημένη.

Τότε το λεωφορείο έκανε πάλι στάση. Ο νέος κατέβηκε και προχώρησε ξυπόλυτος στο χιόνι. Οι επιβάτες μαζεύτηκαν στα παράθυρα και τον έβλεπαν καθώς βάδιζε προς το σπίτι του. «Ποιος είναι;», ρώτησε ένας. «Πρέπει να είναι άγιος», είπε κάποιος. «Πρέπει να είναι άγγελος», είπε ένας άλλος. «Κοίτα! Έχει φωτοστέφανο στο κεφάλι!» φώναξε κάποιος. «Είναι ο Χριστός!» είπε η ευσεβής κυρία. Αλλά το αγοράκι, που είχε δείξει με το δάχτυλο τη γιαγιά, είπε: Όχι, μαμά τον είδα πολύ καλά. Ήταν ΑΝΘΡΩΠΟΣ».

(Από την Ξένια Σώντερς)

ΠΗΓΗ:

http://www.antikleidi.com/2011/12/27/was-a-man/

7 βήματα για την ευτυχία

Να Σκέπτεσαι Λιγότερο, Να Αισθάνεσαι Περισσότερο

Να Σκυθρωπιάζεις Λιγότερο, Να Χαμογελάς Περισσότερο

Να Μιλάς Λιγότερο, Να Ακούς Περισσότερο

Να Κρίνεις Λιγότερο, Να Αποδέχεσαι Περισσότερο

Να Κοιτάς Λιγότερο, Να Ενεργείς Περισσότερο

Να Παραπονιέσαι Λιγότερο, Να Εκτιμάς Περισσότερο

Να Φοβάσαι Λιγότερο, Να Αγαπάς Περισσότερο

~ Doe Zantamata ~    

Βλέπε το αγγλικό αντίστοιχο εδώ:

http://eaglestefanos.blogspot.gr/2012/12/7-steps-to-happiness.html

7 Steps to Happiness

Think Less, Feel More

Frown Less, Smile More

Talk Less, Listen More

Judge Less, Accept More

Watch Less, Do More

Compain Less, Appreciate More

Fear Less, Love More

~ Doe Zantamata       

ORIGIN:

http://pinterest.com/pin/90283167501423952/

See also, in greek:

http://eaglestefanos.blogspot.gr/2012/12/7.html

«Διεθνής Διαφάνεια: Ο δεκάλογος του ενεργού πολίτη κατά της διαφθοράς»

 Ο ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΕΝΕΡΓΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ

ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΠΑΝΤΟΥ

Στην Ελλάδα του χθες θεμελιώθηκε η δημοκρατία στο πνεύμα της νομιμότητας.

Στην Ελλάδα του σήμερα, η διαφθορά και η έλλειψη νομιμότητας, εμποδίζει την κοινωνία μας να προχωρήσει στο μέλλον του αναπτυγμένου κόσμου ώριμη, πολιτισμένη και ανταγωνιστική. Στο σύνολο που λειτουργεί αρμονικά, το κέρδος μοιράζεται σε όλους.

Η νομιμότητα συμφέρει.

            Όλοι καθημερινά συναντούμε, αντιμετωπίζουμε, υφιστάμεθα και υποφέρουμε από την διαφθορά. Χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας. Η Διεθνής Διαφάνεια και όλοι οι ενεργοί πολίτες μαζί προχωρούν στα μικρά βήματα που θα οδηγήσουν στο μεγάλο άλμα.

1. Οι αρχές του δικαίου μάς διασφαλίζουν την δίκαιη κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη και την Δημοκρατία. Υπακούμε στους νόμους πάντοτε και παντού, απαιτώντας να τους τηρούν και οι πάντες γύρω μας.

2. Δεν κλείνουμε τα μάτια στις παρανομίες. Αν ανεχτούμε τις μικρές πράξεις διαφθοράς, οι εξελιγμένες μορφές τους θα κυριαρχήσουν ως μέθοδοι και νοοτροπίες. Προωθούμε τη διαφάνεια παντού.

3. Ενεργούμε αμερόληπτα, κρίνουμε με τη λογική. Η αξία του καθενός δεν εξαρτάται ούτε από την καταγωγή ούτε από τη συγγένεια ούτε από την παρέα.

4. Δεν φοροδιαφεύγουμε, δεν ξεπλένουμε χρήμα. Η συμβολή προς το κοινωνικό σύνολο ανταποδίδει οφέλη στον καθένα μας σε κάθε τμήμα της κοινής μας καθημερινότητας.

5. Η πληροφορία είναι κοινό μας αγαθό. Δεν την αποκρύπτουμε, ούτε την «κατασκευάζουμε» για να εξυπηρετήσουμε συμφέροντα. Ενημερωνόμαστε και σκεφτόμαστε.

6. Καταγγέλλουμε τα κακώς κείμενα και προστατεύουμε τη διαμαρτυρία. Οι «ομαδούλες» επικρατούν γιατί οι πολίτες δεν μιλούν. Απαιτούμε επιμερισμό ευθυνών και δικαιούμαστε να μας λογοδοτούν.

7. Ελέγχουμε τις λειτουργίες της δημόσιας διοίκησης, της δικαιοσύνης και των επιχειρήσεων. Αποτελούν κομμάτι της ζωής μας καθημερινά. Επαγρυπνούμε για τη διαφθορά και διεκδικούμε την πληροφόρηση. Δικαιούμαστε να μαθαίνουμε.

8. Συνεργαζόμαστε με τους συμπολίτες αλλά και με οργανισμούς που προωθούν τη συμμετοχή και το ενδιαφέρον για τη διαφάνεια. Συλλογικά και συντονισμένα, η πεποίθησή μας γίνεται απαίτηση.

9. Εκπαιδεύουμε τους νέους και τα παιδιά, τους μαθαίνουμε ότι η διαφθορά δεν είναι «μαγκιά». Με δημόσιες συζητήσεις και εκστρατείες για την καταπολέμηση της διαφθοράς, αλλάζουμε νοοτροπία.

10. Κάνουμε πράξη το Δεκάλογο για τη Διαφάνεια, γιατί πιστεύουμε ότι δεν πρέπει να αδιαφορούμε άλλο πια. Το ζητούμενό μας είναι η εξέλιξη στην πολιτική, την οικονομία, την κοινωνία.

ΠΗΓΗ:

www.transparency.gr