Τρία ακόμα ποιήματα. Άγνωστα για τους περισσότερους. Όπως άγνωστη είναι και η ποιήτρια. Η παλιά καλή μου φίλη, απ’ τα λυκειακά μας χρόνια, Λ.Κ.
Αγανάκτηση [της Λ.Κ.]
“Κάνε το καλό καλύτερο
και το καλύτερο ακόμα πιο καλό.
Φτάσε το τέλειο”.
Έτσι μου είπαν.
Εκείνοι τι κάνουν;
Νιότη [της Λ.Κ.]
Ένα χαμόγελο μέσα στις ανεμώνες.
Πότε άνθισε τούτη η ομορφιά, Θεέ μου;
Δύο εβένιν’ αστέρια
αντίκρυ στο χρυσάφι του ήλιου.
Νιότη μέσα στην Άνοιξη!
Τι ταίριασμα!!...
Μάρτης [της Λ.Κ.]
Κάποιο δέντρο άνθισε
ένα κανάρι κελάηδησε
κάποιος ουρανός άνοιξε
ένας ήλιος έλαμψε χρυσός
κάποιο χαμόγελο άστραψε.
Καλημέρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου