Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009

«Τραγούδια για τα παιδιά και την παιδικότητα»


1.- Κάποτε θα’ρθουν (Στίχοι: Λ. Παπαδόπουλος, Μουσική: Μ. Θεοδωράκης)

2.-Τα μικρά παιδιά (Στίχοι – Μουσική: Αρλέτα)

3.- Μικρό παιδί σαν ήμουνα (Στίχοι: Αργ. Βεργόπουλος, Μουσική: Λ.Κόκκοτος)

4.- Τον εαυτό του παιδί ((Στίχοι: Παρ. Καρασούλος, Μουσική: Μ.Φραγκούλης)

5.- Ο ταχυδρόμος πέθανε (Στίχοι – Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις)

6.- Παιδί του χάους (Στίχοι - Μουσική: Ιωάννα Αντωνοπούλου)

7.- Το όνειρο δεν έχει ηλικία (Στίχοι: ΧΠαπαδόπουλος, Μουσική: Β. Βέττας)


Τους στίχους αυτών των τραγουδιών μπορείτε να τους βρείτε παρακάτω. Για να τα ακούσετε, αναζητήστε τα στο “You Tube”, όπως για παράδειγμα το πρώτο, με τον Παύλο Σιδηρόπουλο, εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=qlwuTYBWbcE

Θα μπορούσα να θυμίσω – προτείνω ακόμα τα “Παιδικά παιχνίδια” που τραγουδά η Άλκηστις Πρωτοψάλτη και “Το τραγούδι της ελπίδας”, το “Χάρτινο καράβι”, τον “Παλιάτσο” και το “Λούνα Παρκ” με την παιδική χορωδία Τυπάλδου και πολλά πολλά άλλα….

Και, βεβαίως, να ακούσετε, το “The inner child” του Mike Oldfield, εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=T_7lMyP2UpM


1.- Κάποτε θα’ρθουν

(Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος, Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης)

Κάποτε θα 'ρθουν να σου πουν

πως σε πιστεύουν, σ' αγαπούν

και πώς σε θένε

Έχε το νου σου στο παιδί,

κλείσε την πόρτα με κλειδί

ψέματα λένε

Κάποτε θα 'ρθουν γνωστικοί,

λογάδες και γραμματικοί

για να σε πείσουν

Έχε το νου σου στο παιδί

κλείσε την πόρτα με κλειδί,

θα σε πουλήσουν

Και όταν θα 'ρθουν οι καιροί

που θα 'χει σβήσει το κερί

στην καταιγίδα

Υπερασπίσου το παιδί

γιατί αν γλιτώσει το παιδί

υπάρχει ελπίδα


2.- Τα μικρά παιδιά

(Στίχοι – Μουσική: Αρλέτα)

Τα μικρά παιδιά, τα μικρά παιδιά

που κρατούνε στο χέρι τους

σαν το μύλο το χάρτινο

τις ελπίδες μας

Τα μικρά παιδιά, τα μικρά παιδιά

που μπερδεύουν τα λόγια τους

που μιλούν με νοήματα

στα παιχνίδια τους


Μες σε κήπους και χώματα

με λουλούδια ή λάσπη

έναν κόσμο ζουν τα μικρά

τον πιο όμορφο

Τα μικρά παιδιά τα μικρά παιδιά

που κρατούνε στο χέρι τους

σαν το μύλο το χάρτινο

τις ελπίδες μας

Ένα φύλλο ή μια μέλισσα

ένα τόπι ή μια βέργα

γίνουνται αυτοκίνητα χαρά

κόσμου ζωή

Τα μικρά παιδιά τα μικρά παιδιά

που κρατούνε στο χέρι τους

σαν το μύλο το χάρτινο

τις ελπίδες μας

Δυο κουτιά σπίρτα γίνηκαν

ο σταθμός και τα τρένα

που μπορούνε να φτάσουνε

ως την άκρη της γης

Τα μικρά παιδιά, τα μικρά παιδιά

που κρατούνε στο χέρι τους

σαν το μύλο το χάρτινο

τις ελπίδες μας


3.- Μικρό παιδί σαν ήμουνα

(Στίχοι: Αργύρης Βεργόπουλος, Μουσική: Λίνος Κόκκοτος, Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Ζωγράφος)

Μικρό παιδί σαν ήμουνα

και πήγαινα σχολείο, μικρό παιδί

στα μάτια είχα τη χαρά

στα χέρια το βιβλίο, μικρό παιδί

Κι όταν η βαρυχειμωνιά

μου πάγωνε τα χέρια

στον ουρανό τα σήκωνα

να ζεσταθούν στ' αστέρια

Παιδί στα δεκατέσσερα

κλέψανε τη χαρά μου, μικρό παιδί

στα μάτια είχα τη φωτιά

τον ήλιο στη καρδιά μου μικρό παιδί

Μικρό παιδί σαν ήμουνα

και πήγαινα σχολείο μικρό παιδί

το γέλιο είχα συντροφιά

στα χέρια το βιβλίο, μικρό παιδί


4.- Τον εαυτό του παιδί

(Στίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος, Μουσική – Πρώτη ερμηνεία: Μάριος Φραγκούλης)

Τον εαυτό του παιδί απ' το χέρι κρατάει

στα ίδια μέρη κι απόψε η ζωή θα τους πάει.

θα περάσουν ξανά απ' της μνήμης τα σπίτια

από θάλασσες άδειες, απ' του φόβου τα δίχτυα.

Θα σταθούνε μαζί και θα δουν να περνάνε

σαν καράβια οι στιγμές που ποτέ δε γερνάνε

και τα πρόσωπα που έγιναν δρόμοι κι αιώνες

και τα όνειρα που έσκαψαν μες στα χρόνια κρυψώνες.

Όταν ήμουν παιδί είχα βρει έναν κήπο

για να κρύβομαι εκεί απ' τη ζωή όταν λείπω

όταν ήμουν παιδί είχα κρύψει έναν ήλιο

να 'χει ο δρόμος μου φως κι η σιωπή μου έναν φίλο.

Τον εαυτό του παιδί απ' το χέρι θα πιάσει

σαν γυαλί μια στιγμή θα ραγίσει, θα σπάσει

θα χωρίσουν μετά κι ο καθένας θα πάει

σ' έναν κόσμο μισό που τους δυο δεν χωράει.


5.- Ο ταχυδρόμος πέθανε

(Στίχοι – Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις)

...ήταν παιδί στα δεκαεφτά

που τώρα έχει πετάξει

ποιος θα σου φέρει αγάπη μου

το γράμμα που 'χα τάξει

και σαν πουλί που πέταξε

η πικραμένη του ζωή,

πέταξε πάει και τού 'φυγε

η δροσερή πνοή

Ποιος θα σου δώσει αγάπη μου

το τελευταίο φιλί μου

Ο ταχυδρόμος πέθανε στα δεκαεφτά του χρόνια

κι ήταν αυτός η αγάπη μου,

η κουρασμένη του σκιά τώρα πετά στα κλώνια,

φέρνει δροσιά στ' αηδόνια

Ποιος θα σου δείξει αγάπη μου

πού 'ναι του ονείρου ο δρόμος

αφού πεθάναμε μαζί εγώ κι ο ταχυδρόμος


6.- Παιδί του χάους

(Στίχοι - Μουσική: Ιωάννα Αντωνοπούλου, Πρώτη ερμηνεία: Καλλιόπη Βέτα)

Παιδί του χάους σε σημαδεύουν

Κι έχουνε φτιάξει για σένα κελί

Θα σε ποτίσουν κρασί της λήθης,

Δε θέλει άλλο αλάτι αυτή η γη

Εκεί που θα σαι , τις νύχτες μόνο

Κρυφά θα μπαίνει του φεγγαριού το φως

Ο κόσμος ήταν μικρός για σένα

Κι όταν θα φύγεις , θα γίνει πιο φτωχός

Μεγάλος δρόμος περνάει τώρα

Εκεί που πρώτα υψώνονταν βουνά

Φωνές πνιγμένες σ' αποτελειώνουν

Κανείς δε θέλει μαζί σου να πονά

Και εγώ θ' ανέβω στο φεγγαράκι

Και θα γλιστρήσω επάνω σου γλυκά

Φιλί θα γίνω στα βλέφαρά σου

Χάδι που βρίσκει σημάδια μυστικά


7.- Το όνειρο δεν έχει ηλικία

(Στίχοι: Χρίστος Γ. Παπαδόπουλος, Μουσική: Βαγγέλης Βέττας, Πρώτη ερμηνεία: Καλλιόπη Βέτα)

Ταξίδεψα και ήρθα ως εδώ

Στα σύρματα εγώ , πουλί του Νότου

Μια νότα σε πεντάγραμμο κενό

Να γίνω το τραγούδι του ανθρώπου

Μεγάλωσα και μίκρυνε η γη

Κι απόψε η καρδιά στην εφηβεία

Μα όσο μεγαλώνουμε μαζί

Τ' όνειρο δεν θα χει ηλικία

Ταξίδεψα και είπα ως εδώ

Θα χτίσω μια φωλιά για το χειμώνα

Μια ξέμπαρκη του χρόνου κιβωτό

Για κείνους που χάθηκαν στον αιώνα


Δεν υπάρχουν σχόλια: