“Eagle” γιατί;
Διότι ο αετός πετάει στον αέρα, ελεύθερος και δυνατός... και σύμβολο πνευματικότητας
[βλ. περισσότερα στην πρώτη μου ανάρτηση "ΦόροςTιμής" (http://eaglestefanos.blogspot.com/2007/10/blog-post.html).
Ναι, αλλά γιατί “Eagle” και όχι “Αετός”; H απάντηση στην ανάρτησή μου (στο άλλο ιστολόγιό μου) “Αποκαλύπτω…” (http://seagullstefanos.blogspot.com/2008/03/seagull-eagle.html)
Ο Μάιος του 2010 τελειώνει. Τί λέτε;Καλό δεν θα ήταν να θυμηθούμε τα συνθήματα που, 42 χρόνια πριν, τον Μάη του’68, συνέπαιρναν την (τότε) νέα γενιά;!... Τα αντιγράψαμε από μια σχετική ανάρτηση φίλης ιστολόγου. Παρατίθενται δε αλφαβητικά και χωρίς καμιά διαβάθμιση αξιολόγησης.
«Ακόμη κι αν κόψουν όλα τα λουλούδια η Άνοιξη θα έλθει»
«Αλλάξτε τη ζωή»
«Απολαύστε τη ζωή εδώ και τώρα»
«Ας είμαστε ρεαλιστές, ας ζητούμε το αδύνατο»
«Αν έχουμε ελπίδα, τη χρωστάμε σ’ αυτούς που δεν έχουν καμία»
«Απαγορεύεται το απαγορεύειν»
«Απολαύστε χωρίς φρένο»
«Αυτοί που δουλεύουν πλήττουν, όταν δεν δουλεύουν. Αυτοί που δεν δουλεύουν, δεν πλήττουν ποτέ»
«Αφήστε το φόβο του κόκκινου στα κερασφόρα ζώα»
«Άντρες, το σιδέρωμα είναι μια καλή άσκηση»
«Βιάστε την alma mater σας»
«Γράψτε παντού! Πριν γράψετε, μάθετε να σκέφτεστε»
«Γονείς , μην κάνετε τα παιδιά σας σαν τα μούτρα σας»
«Δέκα χρόνια αρκεί» (για την εξουσία του Ντε Γκωλ)
«Δεν θέλουμε έναν κόσμο όπου η βεβαιότητα ότι δεν θα πεθάνουμε από ασιτία, ανταλλάσσεται με τη βεβαιότητα ότι θα πεθάνουμε από πλήξη»
«Δεν είναι παρά μόνο μια αρχή, ας συνεχίσουμε»
«Δεν θέλουμε να γίνουμε σαν εσάς»
«Δεν υπάρχουν επαναστατικές σκέψεις, μόνο πράξεις»
«Είμαστε όλοι Γερμανοεβραίοι» (: αντίδραση στην αφαίρεση της γαλλικής ιθαγένειας από το Γαλλογερμανό Ντανιέλ Κον – Μπεντίτ, ηγέτη της εξέγερσης των φοιτητών)
«Εργαζόμενοι όλων των χωρών, απολαύστε»
«Είμαστε όλοι ανεπιθύμητοι»
«Έσω νέος και σιώπησε»
«Έχω κάτι να πω, αλλά δεν ξέρω τι»
«Εκατομμυριούχοι όλων των λαών ενωθείτε, ο άνεμος γυρνάει»
«Ζωή χωρίς νεκρούς χρόνους, ηδονή χωρίς εμπόδια»
«Ζωή όχι επιβίωση»
«Ζήστε το παρόν»
«Η φαντασία στην εξουσία»
«Η εξουσία βρίσκεται στην κάννη του τουφεκιού»
«Η ποίηση είναι στους δρόμους»
«Η οικονομία είναι τραυματισμένη, άφησέ τη να ψοφήσει»
«Η μικρή υποχώρηση είναι μεγάλη συνθηκολόγηση»
«Η μπουρζουαζία δεν έχει άλλη ηδονή, παρά να καταστρέφει τις άλλες»
«Η ντροπή είναι αντεπαναστατική»
«Η μόνη αλήθεια είναι επαναστατική, θέλω να ζήσω τώρα»
«Η ομορφιά στους δρόμους» (σε μια από τις ιστορικές αφίσες που έφτιαξαν οι σπουδαστές των καλών τεχνών)»
«Η δράση δεν πρέπει να είναι αντίδραση αλλά δημιουργία»
«Η πλήξη είναι αντιεπαναστατική»
«Θέλουμε να ζήσουμε»
«θα σας πεθάνουν οι ανέσεις»
«Θεέ, υποψιάζομαι ότι είστε αριστερός διανοούμενος»
«Καθηγητές, μας γερνάτε»
«Κάτω τα λύκεια στρατώνες»
«Κάτω η κοινωνία του θεάματος και του εμπορίου»
«Κάτω η κοινωνία της κατανάλωσης»
«Κοιτάξτε μπροστά»
«Μετρό, δουλειά, τηλεόραση και νάνι»
«Μην παίρνετε πια το ασανσέρ, πάρτε την εξουσία»
«Μη με απελευθερώνεις, θα φροντίσω ο ίδιος»
«Μιλήστε στους γείτονές σας»
«Να ερωτευτείς ένα ρυθμό ανάπτυξης 5%»
«Να κηρύξετε την πόλη σε κατάσταση διαρκούς ευτυχίας»
«Ξεχάστε ό,τι σας έχουν μάθει. Αρχίστε να ονειρεύεστε»
«Ξεκουμπώστε το μυαλό σας τόσο συχνά όσο και το παντελόνι σας»
«Ο λόγος είναι βόμβα Μολότωφ»
«Ο επαναστάτης είναι ένας ακροβάτης του ονείρου»
«Όσοι εγκαταλείπουν την επανάσταση σκάβουν έναν τάφο»
«Όσο περισσότερο κάνω επανάσταση, τόσο περισσότερο θέλω να κάνω έρωτα»
«Οι νέοι κάνουν έρωτα, οι γέροι αισχρές χειρονομίες»
«Οι προκαταλήψεις είναι οι κολώνες της εξουσίας»
«Οι ανέσεις είναι το όπιο του λαού»
«Όσο περισσότερο καταναλώνεις, τόσο λιγότερο ζεις»
«Όταν η εθνοσυνέλευση μετατρέπεται σε αστικό θέατρο, τότε τα αστικά θέατρα πρέπει να μετατραπούν σε Εθνοσυνελεύσεις»
«Ο εκπαιδευτής πρέπει να εκπαιδευτεί»
«Πάρε τηλέφωνο τη μοναξιά σου ή βγες ξανά στους δρόμους της φωτιάς»
«Πάρτε τις επιθυμίες σας για πραγματικότητα»
«Προσοχή! Οι τοίχοι έχουν αυτιά και τα αυτιά έχουν τοίχους»
Είχε κυκλοφορήσει πριν από αρκετό καιρό στο Διαδίκτυο, ιδίως υπό μορφή e-mail. Καλό θα είναι να μην το ξεχνάμε…
Μίζον Ελληνικό Λεξικό
Μιζοσκόταδο (το): Προσπάθεια συσκότισης και συγκάλυψης της αλήθειας στην υπόθεση της siemens. (Η δικαιοσύνη ψάχνει τους ενόχους στο μιζοσκόταδο)
Μιζοκακόμοιρος (ο): πολιτικός για τον οποίον υπάρχουν ενδείξεις ότι εμπλέκεται στο σκάνδαλο με τις μίζες, αλλά παριστάνει τον κακόμοιρο προκειμένου να πείσει σχετικά με την αθωότητά του. (Διάβασες τις δηλώσεις που έκανε ο Τσουκάτος βγαίνοντας από τον ανακριτή; Τον εγκατέλειψε το κόμμα του λέει ο μιζοκακόμοιρος)
Μιζοτιμής (επίρρημα): Ελάττωση της τιμής της μίζας κατά το ήμισυ, σε περιόδους όπου υπάρχει μεγάλος αριθμός πολιτικών πρόθυμων να εμπλακούν. (Εκεί που τα είχαμε βρει και ήμασταν έτοιμοι να συμφωνήσουμε, μπλέχτηκε και ο Κυριάκος και μας έκανε χαλάστρα. Η συμφωνία έκλεισε μιζοτιμής)
Μιζεκλίκι (το): πρόγευση /μικρή προκαταβολή μίζας. (Ο εξοπλισμός του πολιτικού γραφείου του με καινούργιο τηλεφωνικό κέντρο ήταν το μιζεκλίκι της υπόθεσης. Τα χοντρά λεφτά δόθηκαν αργότερα)
Μιζονέτα (η): πολυτελής κατοικία που αποκτήθηκε ως αντάλλαγμα πολιτικής εκδούλευσης. (Είδες την μιζονέτα του Άκη στο Πανόραμα; Έχει ένα wc λιγότερο από την βίλα του Μητσοτάκη)
Μιζανπλί (το): προϊόν συναλλαγής που αποδίδεται εις είδος, συνήθως με μορφή κοσμημάτων ή άλλων τιμαλφών, σε συζύγους, ερωμένες ή κόρες πολιτικών. (Βλέπεις την κοτρώνα που φοράει στο χέρι το τσουλί; Μιζανπλί του υπουργού από την υπόθεση του OTE είναι…)
Μιζολιθική εποχή: Χρονικά συμπίπτει με περιόδους όπου εξαγγέλλονται μεγάλα έργα, μεγάλες διοργανώσεις, μεγάλες αγορές του αιώνα κλπ. και πέφτουν οι μεγάλες μίζες. (Γαμώ την ατυχία μου… Τώρα βρήκαμε να είμαστε έξω από τα πράγματα; Τώρα που είναι η μιζολιθική εποχή και τρώει η μίζα σίδερο; )
Μιζολαβητής (ο): παρένθετο πρόσωπο που μεσολαβεί στο δαιδαλώδες σύστημα διακίνησης της μίζας, μέσα από εμβάσματα, off-shore εταιρείες κλπ, προκειμένου να χαθούν τα ίχνη του μαύρου πολιτικού χρήματος. (Ισχυρίζεται ότι τον έμπλεξαν χωρίς να το θέλει. Θα την γλυτώσει φτηνά όμως. Ένας απλός μιζολαβητής ήταν)
Μιζάνοιχτος (ο): πολιτικός που εντέχνως αφήνει να διαρρεύσει σε επιχειρηματικούς κύκλους ότι είναι ανοιχτός σε προτάσεις συναλλαγής. (Εκλογές έρχονται. Τα έξοδα πολλά. Δηλώνω μιζάνοιχτος σε υποψήφιους… χορηγούς)
Απομιζώ: σύγχρονη γραφή του ρήματος απομυζώ. Το ρήμα “απομυζώ” που σημαίνει “αναρροφώ, βυζαίνω, αποσπώ συνεχώς χρήματα” μετατρέπεται σε “απομιζώ” όταν ο ενεργών είναι πολιτικό πρόσωπο. (Απομίζησε τους πάντες επί υπουργίας του. Να φανταστείς ότι τον αποκαλούσαν ο μίστερ 2%. Τόση ήταν η προμήθειά του)
[…Διότι, “πέρα απ’ την πλάκα”, τα πράγματα είναι σοβαρά!...]
Διατροφή και Υγεία
Εν αρχή ο Θεός γέμισε τη γη με μπρόκολο, κουνουπίδι καισπανάκι,πράσινα, κίτρινα και κόκκινα λαχανικά όλων των ειδών, ώστε ο άνδρας και ηγυναίκα να ζήσουν υγιεινά και παντοτινά.Ο σατανάς όμως δημιούργησε τα Haagen Dazs και τα διάφορα cookies. Και ρώτησε: «Λίγη ακόμη σάλτσα βύσσινου;»και ο άνδρας απήντησε: «Ευχαρίστως!» και η γυναίκα πρόσθεσε: «Παρακαλώ για μένα άλλη μια ζεστή βάφλα με σαντιγί!». Και έτσι πήραν και οι δύοαπό 5 κιλά . Και ο Θεός δημιούργησε το γιαούρτι, ώστε να διατηρήσει η γυναίκατο σώμα της όπως άρεσε στον άνδρα. Και ο σατανάς δημιούργησε από το σιτάρι το άσπρο αλεύρι και από το ζαχαροκάλαμο τη ζάχαρη και τα συνδύασε. Και η γυναίκα άλλαξε νούμερο στην ένδυσή της και πήγε από το 38 στο 46. Και έτσι είπε ο Κύριος: «Δοκίμασε το φρέσκο μαρούλι μου!»Και ο σατανάς εφεύρε το ντρέσσιγκ και το σκορδόψωμο ως συνοδευτικά. Και οι άνδρες και οι γυναίκες μετά από αυτή την απόλαυση άνοιξαν τις ζώνες τους κατά τουλάχιστον μία τρύπα. Ο Κύριος όμως είπε: «Σας έδωσα φρέσκα λαχανικά και ελαιόλαδο, στο οποίο να μαγειρεύετε υγιεινά!» Και ο σατανάς συνόδεψε τα φαγητά αυτά με δεύτερο πιάτο, από νόστιμες μπουκίτσες από ψωμάκια, τυράκια camembert, αστακό σε βούτυρο μυρωδάτο και φιλετάκια κοτόπουλου. Και οι τιμές χοληστερίνης του ανθρώπου ανέβηκαν στα ουράνια. Έτσι ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο αθλητικά παπούτσια, ώστε να χάσει μερικά κιλά με την άθληση.. Και ο σατανάς δημιούργησε την δορυφορική τηλεόραση και τα DVD μαζί με τα τηλεχειριστήρια, για να μην κουράζεται ο άνθρωπος με το ζάπινγκ. Και οι άνδρες και οι γυναίκες γελούσαν και έκλαιγαν μπροστά την οθόνη και άρχισαν να φοράνε ελαστικές φόρμες αδυνατίσματος. Έτσι ο Θεός δημιούργησε την πατάτα, φτωχή σε λίπος και κάλιο και γεμάτη θρεπτικές ουσίες. Και ο σατανάς αφαίρεσε την φλούδα και έκοψε το εσωτερικό της σε πατατάκια, τα οποία τηγάνισε και τα κάλυψε με πολύ αλάτι.. Και ο άνθρωπος πήρε μερικά κιλά ακόμη... Ο Θεός όμως έφερε το άπαχο κρέας, ώστε τα τέκνα του να χορταίνουν προλαμβάνοντας λιγότερες θερμίδες. Και ο σατανάς έφερε τα Goodys και το τσίζμπουργκερ των 99 λεπτών. Και ρώτησε ο σατανάς: «Θέλεις και τηγανητές πατάτες;» Και είπε ο άνθρωπος: «Βεβαίως, μια μεγάλη μερίδα με μαγιονέζα!». Kαι σχολίασε ο σατανάς: «Έτσι μπράβο!» Και ο άνθρωπος έπαθε έμφραγμα. Και ο Θεός αναστέναξε και δημιούργησε το τετραπλό μπαϊ-πάς της καρδιάς. Και τότε ο σατανάς είπε 'είπαμε να παίζουμε τίμια'......Και δημιούργησε το ΙΚΑ.
Το ερώτημά σας είναι πραγματικά ιδιαίτερα επίκαιρο, επειδή είναι απίθανο ότι οποιαδήποτε κοινωνικά μέτρα να μπορούν να κάνουν το άτομο πιο συνειδητό, πιο ευσυνείδητο και πιο υπεύθυνο, αλλά θα έχουν το αποτέλεσμα, επειδή κάθε συνάθροιση από άτομα δείχνει μια σαφή τάση να κατεβάζει το επίπεδο της ατομικής συνείδησης.
Επομένως, κάθε συμβουλή που αρχίζει με το «πρέπει» αποδεικνύεται συνήθως μη αποτελεσματική. Αυτό είναι συνυφασμένο με το φανερό γεγονός ότι μόνο το άτομο είναι ο φορέας των αξιών και όχι η μάζα.
Σήμερα αυτό το εξαιρετικά σπουδαίο όχημα της κοινωνικής λειτουργίας κινδυνεύει από ολόκληρη την κουλτούρα μας ή καλύτερα από την μη κουλτούρα μας. Αν μπορούσε το άτομο να βελτιωθεί, νομίζω ότι θα έμπαιναν τα θεμέλια για μια βελτίωση του συνόλου. Ακόμα και ένα εκατομμύριο μηδενικά δεν κάνουν σύνολο ένα.
Γι’ αυτό υιοθετώ την όχι δημοφιλή άποψη ότι μια καλύτερη κατανόηση του κόσμου μπορεί να γίνει εφικτή μόνο με φορέα το άτομο και ότι μόνο το άτομο μπορεί να την προωθήσει. Αλλά αν κανείς αναλογιστεί τον τεράστιο αριθμό των ατόμων, αυτή η αλήθεια μοιάζει με μια συμβουλή που υπαγορεύεται από απόγνωση και ματαιότητα. Αν υποτεθεί ιδεωδώς, έστω και στο ελάχιστο, τότε θα μπορούσε κανείς να καταλάβει ένα άλλο άτομο.
Η απαραίτητη προϋπόθεση για κάτι τέτοιο είναι η κατανόηση του εαυτού μας. Αν ο άνθρωπος δεν κατανοήσει τον εαυτό του, θα βλέπει αναπόφευκτα το άλλο πρόσωπο μέσα από τους απατηλούς και παραμορφωτικούς φακούς των ιδίων του των προκαταλήψεων και προβολών και θα αποδίδει στον άλλο ακριβώς αυτά που χρειάζεται ιδιαίτερα ο ίδιος. Γι’ αυτό πρέπει να κατανοήσουμε ως ένα σημείο τον εαυτό μας αν θέλουμε να έχουμε πραγματική επικοινωνία με τους άλλους. Σήμερα υπάρχουν ένα σωρό πράγματα που θα έπρεπε να γνωρίζει ο ενήλικας για να είναι εξοπλισμένος για την ζωή. Υποτίθεται ότι είναι κάτοχος αυτής της γνώσης από τα σχολικά χρόνια, αλλά ήταν πολύ νέος τότε για να την κατανοήσει, ενώ αργότερα δεν υπήρχε τίποτα που να τον ωθήσει να ξαναγυρίσει στο σχολείο. Συνήθως δεν έχει χρόνο για κάτι τέτοιο. Κανένας δεν του παρέχει χρήσιμη γνώση απ’ αυτή την άποψη και γι’ αυτό παραμένει σε κατάσταση παιδικής άγνοιας.
Θα έπρεπε να είχαμε σχολεία για ενήλικες, τα οποία να τους έδιναν τουλάχιστο τα στοιχεία της αυτογνωσίας και της γνώσης της ανθρώπινης φύσης. Συχνά έχω κάνει τέτοιες προτάσεις, αλλά παρέμειναν ευσεβείς πόθοι αν και όλοι παραδέχονται, θεωρητικά, ότι χωρίς αυτογνωσία δεν μπορεί να υπάρξει γενική κατανόηση.
Αν είχαμε να κάνουμε με κανένα τεχνολογικό πρόβλημα ασφαλώς θα βρίσκαμε τους τρόπους και τα μέσα. Αλλά επειδή το πρόβλημα -το πιο σπουδαίο απ’ όλα- είναι η ανθρώπινη ψυχή και οι ανθρώπινες σχέσεις, δεν υπάρχουν δάσκαλοι, ούτε μαθητές, ούτε σχολές ούτε ειδικά μαθήματα και όλα τα αποσείουμε με ένα «θα’ πρεπε». Το ότι ο καθένας θα’ πρέπει να ξεκινήσει από τον εαυτό του είναι πολύ λίγο δημοφιλές και γι’ αυτό όλα παραμένουν όπως έχουν.
Μόνο όταν οι άνθρωποι γίνονται τόσο νευρικοί ως το σημείο που ο γιατρός να διαπιστώνει νεύρωση, συμβουλεύονται τον ειδικό, του οποίου ο ιατρικός ορίζοντας συνήθως δεν περιλαμβάνει την κοινωνική ευθύνη.
Δυστυχώς οι λεγόμενες θρησκείες ποτέ δεν αποδέχτηκαν οχήματα γενικής ανθρώπινης κατανόησης, αφού, με ελάχιστες εξαιρέσεις, χαρακτηρίζονται από ολοκληρωτικές τάσεις και, απ’ αυτή την άποψη τουλάχιστο, δεν διαφέρουν πολύ από άλλους «ισμούς» και πραγματικά καταστρέφουν τις ανθρώπινες σχέσεις στο κρίσιμο σημείο.
Αν βρίσκεται κανείς στη θέση ενός γιατρού, όπως εγώ, που έρχεται σε άμεση επαφή με πολλούς μορφωμένους ανθρώπους, δεν μπορεί παρά να δοκιμάσει διαρκή έκπληξη με την τρομαχτική ασυνειδητότητα που χαρακτηρίζει τον σύγχρονο πολιτισμένο άνθρωπο.
Η σύγχρονη επιστήμη παρέχει σ’ αυτούς τους ανθρώπους όσες διαφωτιστικές γνώσεις επιθυμούν για πράγματα που θα’ πρεπε να γνώριζαν από την αρχή της κοινωνικής τους ζωής, αλλά που δεν είχαν την ευκαιρία να αποκτήσουν. Αντί να μάθουν, ήταν αναγκασμένοι να μένουν ικανοποιημένοι με γελοίες προκαταλήψεις και αβασάνιστες γνώμες.
Ολόκληρη η κοινωνία μας είναι κερματισμένη από την ειδίκευση και τα αυτοτελή επαγγέλματα είναι τόσο διαφοροποιημένα ώστε δεν γνωρίζει το ένα τι κάνει το άλλο. Δεν μπορούμε να ελπίζουμε τίποτα από τα πανεπιστήμια, αφού βγάζουν μόνον ειδικούς. Ακόμη και η ψυχολογία δεν νοιάζεται για την ενότητα του ανθρώπου, αλλά έχει κερματιστεί σε άπειρες υποδιαιρέσεις που η κάθε μια τους έχει τα δικά της τεστ και τις δικές της θεωρίες.
Όποιος τυχόν αναζητήσει την απαιτούμενη σοφία, σύντομα θα βρεθεί στην κατάσταση του γέρο–Διογένη, που γύριζε στην αγορά της Αθήνας μέρα μεσημέρι με αναμμένο το λυχνάρι αναζητώντας άνθρωπο.
Νομίζω ότι δεν έχω να πω τίποτα περισσότερο για τη σημερινή στάθμη της ανθρώπινης κατανόησης.
Ενδιαφέρον απόσπασμα από το βιβλίο των SheldonRampton & JohnStauber με τίτλο “Η μεγάλη απάτη. Η επιστήμη στην υπηρεσία των εταιρειών” που, κυκλοφορεί, σε μετάφραση Κασσιανής Μπουλούκου, από τις εκδόσεις Οξύ [http://www.biblionet.gr/main.asp?page=showbook&bookid=144844]. Το βιβλίο προσεγγίζει ένα πολύ σπουδαίο ζήτημα, όπως προκύπτει από τον ίδιο τον τίτλο του, είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον και κατατοπιστικό και συνιστώ να το προμηθευτείτε και να το διαβάσετε. Το συγκεκριμένο απόσπασμα προέρχεται από τις σελίδες 431επ.
Αναγνωρίζοντας την προπαγάνδα
Μεταξύ του Α' και του Β' Παγκοσμίου Πολέμου η βιομηχανία δημοσίων σχέσεων των Ηνωμένων Πολιτειών και η αυξανόμενη χρήση της προπαγάνδας από φασιστικές και κομουνιστικές κυβερνήσεις έδωσε την ώθηση σε μια ομάδα κοινωνιολόγων και δημοσιογράφων να ιδρύσουν μια αξιοσημείωτη οργάνωση που αποκαλείται Ινστιτούτο Ανάλυσης της Προπαγάνδας (ΙΡΑ). Το ΙΡΑ εξέδιδε ένα περιοδικό το οποίο εξέταζε και αποκάλυπτε τις πρακτικές χειραγώγησης από διαφημιστές, επιχειρήσεις, κυβερνήσεις και άλλες οργανώσεις. Άφοβα εκλεκτικό, δεν υποτασσόταν σε κομματικές κατευθύνσεις και συγκέντρωνε την ενέργεια του στο να μελετά τους τρόπους με τους οποίους μπορούσε να χρησιμοποιηθεί η προπαγάνδα για να χειραγωγήσει αισθήματα. Είναι ευρέως γνωστό για την αναγνώριση αρκετών βασικών τύπων ή ρητορικών τεχνασμάτων που χρησιμοποιούνται από τους προπαγανδιστές.
1. Ύβρεις. Αυτή η τεχνική, στην πιο χοντροκομμένη της μορφή, αφορά τη χρήση υβριστικών σχολίων. Ο Newt Gingrich, πρώην Αντιπρόσωπος του αμερικανικού Κοινοβουλίου, έχει αναφερθεί ότι χρησιμοποιούσε σκόπιμα αυτή την τακτική, κυκλοφορώντας μία λίστα από αρνητικούς χαρακτηρισμούς και εκφράσεις που έπρεπε να χρησιμοποιούν οι Ρεπουμπλικάνοι όταν μιλούσαν για τους πολιτικούς τους αντιπάλους - εκφράσεις όπως «προδοσία», «διαφθορά», «σήψη», «αποτυχία», «υποκρισία», «ριζικά», «ανεπίτρεπτο» και «σπατάλη». Ο όρος «ψευδεπιστήμη» […]εμπίπτει στην ίδια στρατηγική. Όταν χρησιμοποιούνται ύβρεις, το ΙΡΑ συστήνει στους ανθρώπους να κάνουν στον εαυτό τους τις παρακάτω ερωτήσεις: Τι σημαίνει αυτή η λέξη για εκείνους; Η ιδέα που βρίσκεται πίσω από τη συγκεκριμένη λέξη έχει σχέση με την πραγματική της έννοια; Μήπως απορρίπτεται η ιδέα που υπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντα μου μέσω μιας υβριστικής ονομασίας που δεν είναι της αρεσκείας μου;
2. Απαστράπτουσες γενικότητες. Αυτή η τεχνική είναι η αντίθεση εκείνης των ύβρεων. Αντί για βρισιές χρησιμοποιεί λέξεις που δημιουργούν ισχυρά θετικά αισθήματα - λέξεις όπως «δημοκρατία», «πατριωτισμός», «μητρότητα», «επιστήμη», «πρόοδος», «ευημερία». Στους πολιτικούς αρέσει πολύ να μιλούν με αυτούς τους όρους. Ο Newt Gingrich συμβούλεψε τους Ρεπουμπλικάνους να χρησιμοποιούν λέξεις όπως «φροντίζω», «παιδιά», «επιλογή», «αφοσίωση», «κοινή λογική», «όνειρο», «καθήκον», «εξουσιοδότηση», «ελευθερία» και «σκληρή εργασία», όταν μιλούν για τον εαυτό τους και τα προγράμματα τους. Οι Δημοκρατικοί φυσικά χρησιμοποιούν την ίδια στρατηγική. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, την ομιλία του Προέδρου Κλίντον σχετικά με το «μέλλον», την «ανάπτυξη της οικονομίας» ή το σλόγκαν της προεκλογικής του εκστρατείας: «Εξακολουθώ να πιστεύω σ' ένα μέρος που λέγεται Ελπίδα».
3. Ευφημισμοί. Άλλος ένας τρόπος στο παιχνίδι των λέξεων. Αντί να επιχειρούν να συσχετίσουν ορισμούς με κάτι θετικό ή αρνητικό, οι ευφημισμοί απλώς προσπαθούν να κρύψουν το νόημα των όσων συζητούνται με την αντικατάσταση απλών λέξεων με επιστημονικές ασυναρτησίες. Ο καθηγητής William Lutz του Πανεπιστημίου Rutgers έχει γράψει αρκετά βιβλία σχετικά με αυτήν τη στρατηγική, με πιο πρόσφατο το Doublespeak Defined. Παραδείγματα περιλαμβάνουν τη χρήση του όρου «στρατηγική διαστρέβλωση» ως ευφημισμό για το «ψέματα», ή τον όρο «εργατική μετάβαση» ως υποκατάστατο της «απόλυσης». Οι ευφημισμοί είναι επίσης υπεύθυνοι για τη μετατροπή των κοινών ακαθαρσιών σε «ρυθμισμένα οργανικά θρεπτικά συστατικά» που δεν βρομάνε, αλλά απλώς «περνούν το κατώφλι της οσμής».
4. Μεταφορά. Μια μέθοδος που περιγράφεται από το ΙΡΑ ως μηχανισμός με τον οποίο ο προπαγανδιστής μεταφέρει εξουσία, συναίνεση και αίγλη από κάτι που σεβόμαστε και λαμβάνουμε υπόψη σε κάτι που εκείνος θέλει να μας κάνει να δεχτούμε. Για παράδειγμα, οι περισσότεροι από μας εκτιμούμε και σεβόμαστε την εκκλησία και το έθνος μας. Αν ο προπαγανδιστής πετύχει να πείσει την εκκλησία ή το έθνος μας να εγκρίνει μία εκστρατεία εκ μέρους κάποιου προγράμματος, μεταφέρει μ' αυτό τον τρόπο την εξουσία, την έγκριση και την αίγλη της εκκλησίας σε αυτό το πρόγραμμα. Έτσι, μπορεί ν' αποδεχτούμε κάτι που υπό διαφορετικές συνθήκες θα απορρίπταμε. Το 1998 το Αμερικανικό Συμβούλιο για την Επιστήμη και την Υγεία συνέλαβε αυτό που αποκαλούσε «επιτροπή γαλάζιας κορδέλας», μια επιτροπή επιστημόνων για τα ρίσκα της υγείας σε σχέση με τους φθαλίτες, μία τάξη χημικών πρόσθετων που χρησιμοποιείται στο μαλακό βινύλιο των παιδικών παιχνιδιών. Οι γνώστες του ιστορικού της ACSH δεν εξεπλάγησαν όταν η επιτροπή της γαλάζιας κορδέλας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι φθαλίτες είναι ασφαλείς. Η αληθινή πρόθεση της επιτροπής ήταν στο κάτω-κάτω να περιβάλει με την αίγλη της επιστήμης τα χημικά που η ACSH υπερασπιζόταν.
5. Τεκμηρίωση. Είναι ένας μηχανισμός με τον οποίο αξιέπαινα στον τομέα τους άτομα δίνουν την έγκριση τους σε μία ιδέα, ένα προϊόν ή ένα σκοπό. Οι εταιρείες δημητριακών βάζουν την εικόνα διάσημων αθλητών στις συσκευασίες τους, οι πολιτικοί επιζητούν τη στήριξη διάσημων ηθοποιών και οι ομάδες ακτιβιστών ζητούν από διασημότητες να έρθουν να μιλήσουν στις συγκεντρώσεις τους. Κάποιες φορές, αυτό είναι οφθαλμοφανές. Πάντως, το ΙΡΑ συστήνει να γίνονται ερωτήσεις: Γιατί θα έπρεπε να θεωρούμε αυτό το άτομο (ή τον οργανισμό ή την έκδοση) ως αξιόπιστη πηγή πληροφοριών σχετικά με το εν λόγω θέμα; Μπορεί η ιδέα να σταθεί μόνη της, στηριγμένη στις δικές της δυνάμεις, χωρίς τη βοήθεια της επιβεβαίωσης;
6. Απλοί άνθρωποι. Αυτός ο μηχανισμός επιχειρεί να αποδείξει ότι ο ομιλητής «είναι ένας από μας». Ακόμα και ένας σπασίκλας πολύ εκατομμυριούχος όπως ο Μπιλ Γκέιτς προσπαθεί να δώσει την εντύπωση ότι είναι ένας απλός τύπος που απολαμβάνει το φαστ φουντ και τις δημοφιλείς ταινίες. Και οι πολιτικοί χρησιμοποιούν την ίδια τακτική σε βαθμό υπερβολής: Ο Τζορτζ Μπους επιμένει ότι τρώει χοιρινά μπριζολάκια, η Χίλαρι Κλίντον μιλάει με νότια προφορά. Σχεδόν κάθε μέλος του αμερικανικού Κογκρέσου είναι εκατομμυριούχος, αλλά δεν θα το καταλάβαινε κάποιος από τον τρόπο που παρουσιάζουν τον εαυτό τους.
7. Ακολουθώντας το ρεύμα. Αυτός ο μηχανισμός επιχειρεί να σε πείσει ότι όλοι υποστηρίζουν μία συγκεκριμένη ιδέα, κι έτσι θα πρέπει να την υποστηρίξεις κι εσύ. Κάποιες φορές, οι δημοσκοπήσεις επινοούνται γι' αυτόν το συγκεκριμένο σκοπό, όπως η λεγόμενη «Δοκιμασία της Pepsi», η οποία ισχυριζόταν ότι οι περισσότεροι άνθρωποι προτιμούν τη γεύση της Pepsi από τη γεύση της Coca-Cola. «Ο προπαγανδιστής κλείνει κάποια αίθουσα, νοικιάζει ραδιοφωνικούς σταθμούς, γεμίζει ένα μεγάλο στάδιο, κατεβάζει ένα εκατομμύριο άτομα ή τουλάχιστον ένα μεγάλο αριθμό ατόμων σε μία παρέλαση», παρατηρεί το ΙΡΑ. «Χρησιμοποιεί σύμβολα, χρώματα, μουσική, κίνηση, όλες τις θεατρικές τέχνες. Μας ωθεί να γράψουμε γράμματα, να στείλουμε τηλεγραφήματα, να συμμετάσχουμε στο σκοπό του. Απευθύνεται στην επιθυμία, κάτι κοινό σε όλους μας, ν' ακολουθήσουμε το πλήθος».
8. Φόβος. Αυτός ο μηχανισμός επιχειρεί να φτάσει σε έναν από τους πιο πρωτόγονους και ενστικτώδης φόβους σου. Οι πολιτικοί τον χρησιμοποιούν όταν μιλούν για την εγκληματικότητα και ισχυρίζονται ότι είναι υπερασπιστές του νόμου και της τάξης. Οι περιβαλλοντολόγοι τον χρησιμοποιούν όταν μιλούν για καρκίνο που προκαλείται από τη μόλυνση του περιβάλλοντος και σι αντίπαλοι τους χρησιμοποιούν το φόβο όταν ισχυρίζονται ότι οι αποτελεσματικοί περιβαλλοντικοί κανονισμοί θα καταστρέψουν την οικονομία και θα μειώσουν τις θέσεις εργασίας. Ο φόβος μπορεί να ωθήσει τους ανθρώπους να κάνουν πράγματα που υπό διαφορετικές συνθήκες δεν θα σκέφτονταν καν. Λίγοι άνθρωποι πιστεύουν ότι ο πόλεμος είναι καλό πράγμα, για παράδειγμα, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να πειστούν να στηρίξουν ένα συγκεκριμένο πόλεμο αν πιστέψουν ότι μάχονται απέναντι σ' έναν εχθρό ο οποίος είναι σκληρός, απάνθρωπος και αποφασισμένος να καταστρέψει όλα εκείνα που για τους ίδιους είναι σημαντικά»
«Για να μπορέσουμε να πάρουμε μια ιδέα σχετικά με τη σύγχρονη προπαγάνδα σε σύγκριση με αυτή του ΙΡΑ, παραθέτουμε τα δώδεκα στοιχεία που ο Sandman συστήνει στους πελάτες του να έχουν υπόψη στην προσπάθεια τους να μειώσουν το θυμό της κοινής γνώμης σχετικά με τους κινδύνους για την υγεία. Όπως και στον κατάλογο του ΙΡΑ, έτσι και ο κατάλογος του Sandman περιλαμβάνει κυρίως ψυχολογικούς παράγοντες που επηρεάζουν το κοινό, αντί θεμάτων που θα μπορούσαν να θεωρηθούν «λογικά» και που συνδέονται περισσότερο με τους κινδύνους και τις βλάβες στη δημόσια υγεία. Οι παράγοντες αυτοί, έχουν, επιφανειακά τουλάχιστον, πολύ μικρή ομοιότητα με τους παράγοντες που περιλαμβάνει ο κατάλογος της ΙΡΑ:
1. Ακούσιοι - εκούσιοι. Ο Sandman παρατηρεί πως οι άνθρωποι έχουν λιγότερες πιθανότητες να εξαγριωθούν όταν θεωρήσουν πως εκείνοι είναι υπεύθυνοι για την επιλογή των επικίνδυνων παραγόντων και όχι κάποιος τρίτος. «Σκεφτείτε», προτείνει, «τη διαφορά ανάμεσα στο να σας σπρώξει κάποιος από μια απότομη πλαγιά και στην απόφαση σας να κάνετε σκι σε μια απότομη πλαγιά».
2. Φυσικοί - βιομηχανικοί. Οι άνθρωποι τείνουν να εμπιστεύονται οτιδήποτε διαφημίζεται ως «φυσικό»: Οργανικές τροφές, φυσικά εντομοκτόνα.
3. Γνώριμο - εξωτικό. «Οτιδήποτε εξωτικό και προϊόν υψηλής τεχνολογίας συνήθως προκαλεί περισσότερο θυμό από κάτι γνώριμο, αλλά επικίνδυνο (το σπίτι, το αυτοκίνητο, το βάζο με το φυστικοβούτυρο)».
4. Αξιομνημόνευτο - μη αξιομνημόνευτο. Εάν θέλετε να μειώσετε την οργή, προτιμήστε το μη αξιομνημόνευτο. «Ένα αξιομνημόνευτο ατύχημα, όπως το Λοβ Κανάλ, το Μποπάλ, το Τάιμς Μπιτς, κάνουν πιο εύκολη την αντίληψη του κινδύνου», εξηγεί ο Sandman. Ένα αξιομνημόνευτο σύμβολο ή εικόνα μπορούν να έχουν το ίδιο αποτέλεσμα. Γι' αυτό το λόγο, τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα που έβλαψαν τις πολύχρωμες πεταλούδες προκάλεσαν περισσότερες ανησυχίες απ' ό,τι κάποιο παρόμοιο γεγονός που θα αφορούσε κάποιο άλλο έντομο.
5. Τρομερό - μη τρομερό. Για παράδειγμα, ασθένειες όπως ο καρκίνος, το AIDS, η πανώλη και η φυματίωση προκαλούν πολύ μεγαλύτερη αναστάτωση από άλλες, όπως η καρδιακή νόσος.
6. Χρόνια - καταστροφική. Χιλιάδες άνθρωποι σκοτώνονται κάθε χρόνο σε τροχαία δυστυχήματα, αλλά σπάνια τα δυστυχήματα αυτά αφορούν μεγάλες ομάδες ανθρώπων. Τα αεροπορικά δυστυχήματα είναι πολύ πιο σπάνια και προκαλούν λιγότερους θανάτους, αλλά επειδή ο αριθμός των θυμάτων ενός μόνο δυστυχήματος είναι μεγάλος, ο κόσμος τα φοβάται περισσότερο απ' ό,τι τα οδικά ταξίδια.
7. Γνώριμο - άγνωστο. Οι άνθρωποι τείνουν να αντιλαμβάνονται λιγότερο τους γνωστούς και μετρήσιμους κινδύνους από τους μη μετρήσιμους. Η άγνωστη πλευρά ενός κινδύνου τον κάνει πιο τρομακτικό.
8. Ελεγχόμενο απτό το άτομο - ελεγχόμενο από τους άλλους. Οι άνθρωποι τείνουν να αποφασίζουν εάν θέλουν να καπνίσουν, να αθληθούν ή να οδηγήσουν αυτοκίνητο. Συχνά όμως δεν μπορούν να αποφασίσουν εάν ένα εργοστάσιο μολύνει το περιβάλλον ή όχι.
9. Δίκαιο - άδικο. «Όσοι αναγκάζονται να υποβληθούν σε μεγαλύτερο κίνδυνο χωρίς κάποιο αντάλλαγμα απ’ ό,τι οι γείτονες του, θυμώνουν πολύ», λέει ο Sandman «ειδικά εάν η λογική πίσω από αυτό θυμίζει περισσότερο πολιτική και λιγότερο επιστήμη».
10. Ηθικά αποδεκτό - ηθικά μη αποδεκτό. Εάν πούμε πως ο κίνδυνος είναι μικρός, κανείς δεν πρόκειται να μας ακούσει, ειδικά όταν πρόκειται για έναν ηθικά μη αποδεκτό κίνδυνο. «Φανταστείτε ένα διευθυντή αστυνομικού τμήματος να επιμένει πως κάποιος που κακοποιεί παιδιά είναι "αποδεκτός κίνδυνος"», λέει ο Sandman.
11. Αξιόπιστες πηγές - αναξιόπιστες πηγές. Η «τεχνική των τρίτων προσώπων», για την οποία συζητήσαμε σε αυτό το βιβλίο, είναι μια στρατηγική των δημοσίων σχέσεων γύρω από τις προσπάθειες να τοποθετηθούν τα μηνύματα της βιομηχανίας στο στόμα αξιόπιστων πηγών,
12. Αξιόπιστες - αναξιόπιστες διαδικασίες. «Η γενική άποψη για την εταιρεία είναι πως είναι αξιόπιστη ή πως είναι ανέντιμη, πως ενδιαφέρεται ή πως είναι αδιάφορη;», ρωτά ο Samdman. «Ενημερώνει την κοινότητα γι' αυτό που πρόκειται να συμβεί πριν ληφθεί η απόφαση; Ακούει και απαντά στα ερωτήματα της κοινότητας;
Ο Sandman συστήνει στις εταιρείες ν' ακούν την κοινή γνώμη και ν' ανταποκρίνονται στις ανησυχίες της. Στην πραγματικότητα, όμως, οι συμβουλές του συχνά οδηγούν στη χειραγώγηση. Ένας τρόπος που χρησιμοποιούν η κυβέρνηση και οι εταιρείες για να δώσουν στο κοινό την αίσθηση πως οι δραστηριότητες τους είναι εκούσιες, παραδείγματος χάρη, είναι η δημιουργία των κοινοτικών συμβουλευτικών ομάδων (ΚΣΟ), οι οποίες ζητούν πάντοτε τη γνώμη της κοινής γνώμης»
«Και οι δύο κατάλογοι εστιάζουν στους ψυχολογικούς παράγοντες και όχι στις λογικές ανησυχίες. Αυτό είναι κάτι που είναι πολύ κοινό σε κάθε προπαγάνδα. Οι σύγχρονοι προπαγανδιστές συνεργάζονται με τους διαφημιστές και τις δημόσιες σχέσεις και μπορούν να σας διηγηθούν ατέλειωτες ιστορίες που «αποδεικνύουν» πόσο εύκολα μπορούν να χειραγωγηθούν οι ειδήσεις και η κοινή γνώμη με τη βοήθεια παράλογων προσφορών. Εμείς λέμε πως έτσι είναι οι άνθρωποι. Πως έτσι δουλεύουν τα Μ.Μ.Ε. Και πως μόνο κάποιος τυφλός δεν μπορεί να καταλάβει πως οι συναισθηματικές και παράλογες προσφορές συχνά καταλήγουν να χειραγωγούν την κοινή γνώμη. Αυτό όμως, είναι ένα μόνο μέρος της αλήθειας σχετικά με την ανθρώπινη φύση. Οι άνθρωποι είναι πολύπλοκα πλάσματα με πολυδιάστατες προσωπικότητες. Ο ποιητής Έζρα Πάουντ, παραδείγματος χάρη, ήταν ταυτόχρονα ένας ευαίσθητος καλλιτέχνης και ένας πρόστυχος αντισημίτης. Συχνά, ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφερόμαστε εξαρτάται από την πλευρά της προσωπικότητάς μας που ζητά να εκφραστεί. Εάν απευθύνεστε στον καλό εαυτό κάποιου, τότε το αποτέλεσμα θα είναι εντελώς διαφορετικό από αυτό που θα είχατε εάν προσπαθούσατε να ικανοποιήσετε τα χειρότερα ένστικτα του. Σ' ένα κόσμο γεμάτο προπαγάνδα δεν θα πρέπει να μας κάνει εντύπωση που συχνά αυτές που πετυχαίνουν είναι οι χειρότερες προσφορές. Αυτό που δεν μπορούν να σας πουν, όμως, οι προπαγανδιστές είναι εάν και σε ποιο βαθμό, ο παραλογισμός του κοινού ικανοποιεί το λόγο της δικής τους ύπαρξης. Αυτή είναι μια ερώτηση που πιθανόν να μπορείτε να την απαντήσετε εσείς καλύτερα από εκείνους, μαθαίνοντας τη διαφορά ανάμεσα στις στρατηγικές επικοινωνίας που σας φέρονται σα να είστε παιδιά και σε εκείνες που σας μεταχειρίζονται ως ενήλικα»
"Οι Έλληνες δεν ξέρουν τι θέλουν και δεν θα ησυχάσουν εάν δεν το αποκτήσουν"
Α!
Ο Κύριος φανερώθηκε στον Νώε και του είπε: Σε ένα χρόνο θα ρίξω βροχή και θα σκεπάσω ολόκληρη τηΓη με νερό και θα καταστρέψω τα πάντα. Αλλά θέλω εσύ να σώσεις τους δίκαιους και ευσεβείς ανθρώπους και δύο ζώα από κάθε είδος που υπάρχει στη Γη. Σε προστάζω να χτίσεις μία Κιβωτό. Και ο Θεός παραδίδει στον Νώε τα σχέδια για την Κιβωτό. Με φόβο Κυρίου ο Νώε παίρνει τα σχέδια και συμφωνεί να φτιάξει την Κιβωτό. Θυμήσου, είπε ο Κύριος, Πρέπει να έχεις τελειώσει την Κιβωτό και να έχεις μαζέψει όλα ταζώα σε ένα χρόνο. Ένα χρόνο αργότερα, αρχίζει να σχηματίζεται μια καταιγίδα και όλες οι θάλασσες της Γης έχουν φουρτούνα. Ο Θεός κοιτάει τι γίνεται και βλέπει τον Νώε να κάθεται στην αυλή του και να κλαίει. Νώε! Ανακράζει, Που είναι η Κιβωτός;Συγχώρεσε με Κύριε, παρακαλά ο Νώε, έκανα ό,τι μπορούσα αλλά αντιμετώπισα μεγάλα προβλήματα. Πρώτα-πρώτα έπρεπε να πάρω άδεια για την κατασκευή και τα σχέδια που μου έδωσες δε συμφωνούσαν με τον ισχύοντα κανονισμό. Χρειάστηκε να προσλάβω ναυπηγό και να ξαναγίνουν τα σχέδια από την αρχή. Μετά βρέθηκα σε διαμάχη με το Λιμενικό για το ανχρειαζόταν η Κιβωτός σύστημα πυρασφάλειας, βάρκες και σωσίβια. Μετά μου έκανε καταγγελία ο γείτονας μου, γιατί παραβίαζα λέει τα όρια δόμησης χτίζοντας την Κιβωτό στην αυλή μου, και έτσι χρειάστηκα άδεια και από τηνΠολεοδομία. Είχα πρόβλημα και να βρω ξύλα για την Κιβωτό γιατί υπήρχε απαγόρευση υλοτόμησης για την προστασία της Πιτσιλωτής Κουκουβάγιας. Τελικά κατάφερα να πείσω την Υπηρεσία Προστασίας Δασών πως χρειαζόμουν το ξύλο για να σώσω τις κουκουβάγιες. Αλλά όμως ο Οργανισμός Προστασίας Ζώων δεν με άφηνε να πιάσω κουκουβάγιες. Και έτσι δεν έχουμε κουκουβάγιες. Μετά οι ξυλουργοί κατέβηκαν σε απεργία, αλλά κατάφερα να έρθω σε συμφωνία με το σύλλογο τους. Τώρα έχω 16 ξυλουργούς να δουλεύουν στην Κιβωτό, αλλά δεν έχω κουκουβάγιες. Όταν άρχισα να μαζεύω τα υπόλοιπα ζώα, μου έκανε μήνυση μία ομάδα ακτιβιστών, γιατί θα έπαιρνα μόνο δύο από κάθε είδος. Όταν ξεμπέρδεψα με αυτή τη μήνυση με ενημέρωσαν από το ΥΠΕΧΩΔΕ ότι δεν γινόταν να συνεχιστούν οι εργασίες αν δεν κάνω δήλωση για την επίδραση στο περιβάλλον του σχεδιαζόμενου κατακλυσμού. Δεν τους αρέσει η ιδέα ότι δεν έχουν αρμοδιότητα στις αποφάσεις του Δημιουργού του Σύμπαντος. Μετά οι τοπογράφοι τους Στρατού απαίτησαν χάρτη της προτεινόμενης ροής των υδάτων του κατακλυσμού. Εγώ τους έστειλα μία υδρόγειο. Αυτές τις μέρες προσπαθώ να λύσω ένα ζήτημα με την Επιτροπή Ισότητας, που λένε ότι κάνω διακρίσεις επειδή δεν θα πάρω ανθρώπους που δεν πιστεύουν σε Εσένα,Κύριε. Μου έστειλαν και αυτή την ειδοποίηση με δικαστικό επιμελητή ότι οφείλω φόρο και πρόστιμο γιατί δεν δήλωσα την Κιβωτό ως σκάφος αναψυχής. Τώρα η εφορία έχει παγώσει τις καταθέσεις μου γιατίπιστεύουν ότι φτιάχνω την Κιβωτό για να φύγω από την χώρα για να μην πληρώσω φόρους. Και ακόμη δεν έχει αποφασίσει το Συμβούλιο της Επικρατείας αν ο Κατακλυσμός είναι αντισυνταγματικός,αφού πρόκειται για θρησκευτική πράξη. Πραγματικά, δεν υπάρχει περίπτωση να τελειώσω για τουλάχιστον 5 - 6 χρόνια. Και τότε άρχισε να καθαρίζει ο ουρανός, να λάμπει ο ήλιος και να ηρεμούν οι θάλασσες. Το ουράνιο τόξο στόλισε τον ορίζοντα. Ο Νώε κοίταξε τον Θεό με ελπίδα. Κύριε, αυτό σημαίνει ότι δεν θα καταστρέψεις όλα;;; Και απάντησε ο Θεός: Μπα, δε βαριέσαι. Ας το κάνει η κυβέρνηση...
Β!
Οι τρεις μπογιατζήδες
Τρεις μπογιατζήδες ένας Αλβανός ένας Γερμανός και ένας Έλληνας πέθαναν και πάνε στον Παράδεισο. Ο Άγιος Πέτρος τους άνοιξε την Πόρτα.
'Καλώς τα παιδιά! Και είχα ανάγκη απ' την ειδικότητά σας! Θέλω να βάψω την Πόρτα του Παράδεισου για πέστε μου πόσα θέλετε να την βάψετε;'
'400 ευρώ' λέει ο Αλβανός
'Μπα! 400; Και πως τα λογάριασες'
'Ε, να 200 για μένα και 200 για τα υλικά'
'Εσύ λέει του Γερμανού πόσα θέλεις ;'
'700 ευρώ. Δηλαδή 300 για μένα, 300 για τα υλικά, επειδή είναι γερμανικής ποιότητας και 100 για το ΦΠΑ.'
Εσύ λέει του Έλληνα ποσά θέλεις;
'Είμαι πολύ πιο ακριβός αλλά μας συμφέρει όλους και θα πάρω τη δουλειά'
'Δηλαδή πόσο ζητάς;' ρωτάει ο Αγ. Πέτρος.
'3 χιλιαρικάκια'
'3.000. Εσύ είσαι τρελός παιδί μου!'
Αναστέναξε ο Ελληνας με την αμάθεια... Με εντελώς κουρασμένο ύφος, παίρνει από το μπράτσο τον Άγιο Πέτρο και του εξηγεί:
'Έλα πιο κοντά να μην μας ακούν... Δημιουργική λογιστική δεν σας μαθαίνουν εδώ ρε παιδιά; Φαντασία δεν έχετε; Άκουσε να δεις αφού πρέπει να το εξηγώ κιόλας: 3.000. Εκ των οποίων 1.000 για σένα και 1.000 για μένα. Θα δώσουμε 600 στον Γερμανό για να κάνει πέρα και άλλα 400, δηλαδή όσα ζήτησε, στον Αλβανό, ο οποίος και θα βάψει την πόρτα με υπεργολαβία από εμένα. Δεν πιστεύω να θέλεις κι απόδειξη, έτσι; Διότι αυτό θα σε επιβαρύνει περισσότερο!... Στην πατρίδα μου, όποιος δίνει τη χαμηλότερη προσφορά, στο τέλος αυτός κάνει τη δουλειά και παίρνει όσα ζήτησε απ' την αρχή. Είτε υπογράφει τη σύμβαση ο ίδιος ή κάποιος άλλος. Επιπλέον, ο Γερμανός θα πάρει 600 για κάτι που δεν έκανε. Οπότε μπορείς να τον απειλήσεις πως θα αποκλειστεί από μελλοντικές δημοπρασίες αν δεν σου αλλάξει το πόμολο σαν δωρεά. Θα το κάνει, δεν υπάρχει περίπτωση να αρνηθεί αφού έτσι βάζει πόδι στην επιτροπή δημοπρασιών... Έτσι μένουν όλοι ανεξαιρέτως ευχαριστημένοι. Και ο Γερμανός, και ο Αλβανός, και εγώ, και εσύ, και ο Παράδεισος, αλλά και ο Θεός που θα δει βαμμένη πόρτα και ένα καινούργιο πόμολο εκτός σύμβασης. Πες μου τώρα, έχεις κανένα λόγο να μη μου δώσεις τη δουλειά;' ...
Πριν από μερικούς μήνες μια ελληνική και μια ιαπωνική εταιρεία είχαν συμφωνήσει να συνδιοργανώσουν κωπηλατικό αγώνα με πανηγυρικό χαρακτήρα στη λίμνη των Ιωαννίνων. Αμέσως άρχισε μια σκληρή και επίπονη προετοιμασία, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, αλλά με τα πιο σύγχρονα μέσα της τεχνολογίας και της αθλητιατρικής. Η νίκη ήταν υπόθεση γοήτρου και επιβεβαίωσης. Όταν ήρθε η μεγάλη μέρα, οι δύο ομάδες κατέβηκαν στον αγωνιστικό χώρο άριστα προετοιμασμένες και αποφασισμένες να διεκδικήσουν τη νίκη. Τα προγνωστικά ήταν αμφίρροπα και η ατμόσφαιρα στις εξέδρες ιδιαίτερα φορτισμένη. Ωστόσο, η ιαπωνική λέμβος κέρδισε τον αγώνα με διαφορά ενός χιλιομέτρου από την ελληνική οκτάκωπο. Το γεγονός επηρέασε αρνητικά την ψυχολογία της ελληνικής ομάδας. Όμως, οι υπεύθυνοι δεν έμειναν με σταυρωμένα χέρια. Το ανώτερο μάνατζμεντ διακήρυξε την αποφασιστικότητά του να εντοπίσει και να εξαλείψει τα αίτια του απίστευτου διασυρμού. Συστάθηκε αμέσως ειδική ομάδα εργασίας για να διερευνήσει όλες τις παραμέτρους του προβλήματος και να προτείνει συγκεκριμένες και άμεσα εφαρμόσιμες λύσεις. Μετά από πολύμηνες διαβουλεύσεις, το οδυνηρό συμπέρασμα ήταν ότι στην ιαπωνική λέμβο επτά αθλητές κωπηλατούσαν και μόνον ο όγδοος καθοδηγούσε τους υπόλοιπους, ενώ στην αντίστοιχη ελληνική οι επτά είχαν αναλάβει ρόλο πηδαλιούχου και μόνον ο όγδοος κωπηλατούσε... Χωρίς να χάσει καιρό, το ανώτερο μάνατζμεντ απευθύνθηκε σε εταιρεία συμβούλων, η οποία και ανέλαβε να συντάξει υπόμνημα για τη σημερινή δομή και μελλοντική αναδιοργάνωση της ομάδας από μηδενική βάση. Μετά από διαβουλεύσεις έξι μηνών και επένδυση πολλών εκατομμυρίων, οι σύμβουλοι απέδειξαν με συγκεκριμένα στοιχεία, που δεν επιδέχονταν διάψευση, ότι είναι υπεράριθμοι εκείνοι που καθοδηγούν και ελάχιστοι - άρα και ανεπαρκείς - εκείνοι που κωπηλατούν. Για να αποφευχθεί νέος διασυρμός απέναντι στους Ιάπωνες, η δομή και λειτουργία της ομάδας άλλαξε εκ βάθρων. Τώρα πια στην ελληνική λέμβο συμμετείχαν τέσσερις πηδαλιούχοι, ένας διευθύνων πηδαλιούχος, ένας πηδαλιούχος επί τιμή, ένας επιβλέπων γενικών καθηκόντων κι ένας κωπηλάτης. Ακόμα, θεσπίστηκε ειδικό σύστημα αξιολόγησης με βάση τα διεθνή πρότυπα και μεσοπρόθεσμο στόχο να διευρύνεται ο τομέας ευθύνης του πηδαλιούχου, ώστε να παρέχονται πρόσθετα κίνητρα για την άμεση δραστηριοποίησή του. Επιπλέον, δόθηκε ιδιαίτερο βάρος στην ψυχολογική προετοιμασία, σύμφωνα με τις επιταγές του σύγχρονου μάνατζμεντ και με επιρροές από τη φιλοσοφία και κοσμοθεωρία της Άπω Ανατολής, όπως αυτή αντανακλάται στη φράση - κλειδί: "Επικεντρώσου στα ουσιώδη"! Στην επόμενη συνάντηση η ιαπωνική οκτάκωπος κέρδισε τον αγώνα με διαφορά δύο χιλιομέτρων. Αυτή τη φορά το μάνατζμεντ δεν δίστασε να λάβει αποφασιστικά μέτρα. Ο κωπηλάτης απολύθηκε αμέσως λόγω ανεπάρκειας. Οι πηδαλιούχοι αποχώρησαν με τιμές για την προσφορά τους. Η οκτάκωπος πουλήθηκε σε τιμή ευκαιρίας. Οι συμπεφωνημένες επενδύσεις για την κατασκευή υπερσύγχρονης κωπηλατικής λέμβου, αλλά και για την πρόσληψη ταλαντούχων κωπηλατών, πάγωσαν μέχρι νεωτέρας. Τα χρήματα που εξοικονομήθηκαν μοιράστηκαν δίκαια ανάμεσα στα στελέχη του ανώτερου μάνατζμεντ, ενώ η εταιρεία συμβούλων έλαβε διαβεβαίωση για συνέχιση της εποικοδομητικής συνεργασίας προς αμοιβαίο όφελος και των δύο πλευρών….
Σε ένα blog, πρόσφατα, βρήκα και διάβασα [υπό μορφή μικρών αφισών, που μάλιστα μπορείτε να “κατεβάσετε” και να τυπώσετε – βλ. http://antistachef.wordpress.com/2010/05/12/1/] τα ακόλουθα:
Κλείσε την τηλεόραση, όσο είναι ακόμα νόμιμο.
Το μόνο πράγμα που δεν θα σου στερήσουν ποτέ, είναι η τηλεόραση. Υπάρχει λόγος…
Ποτέ δεν υπήρξε τόση μονοφωνία, όση με τα πολλά κανάλια.
Τα κανάλια σε “ενημερώνουν” για να είναι σίγουρα πως δεν θα ενημερωθείς.
Στα κανάλια δεν θα δεις ποτέ αυτό που πρέπει οπωσδήποτε να δεις.
Όσο θα λιγοστεύει το φαϊ, τόσο τα κανάλια θα μας ταΐζουν φόβο, ρατσισμό και ψέμα.
Τα κανάλια μιλάνε με μόνο στόχο να σου κλείσουν το στόμα.
Αν το είπε η τηλεόραση, μάλλον είναι ψέμα.
Τα κανάλια δεν λένε, αλλά κατασκευάζουν την αλήθεια.
Τα κανάλια λένε την αλήθεια μόνο κατά λάθος.
Ό,τι αγγίζει η τηλεόραση, γίνεται ψέμα.
“Πιο εύκολα περνά μια καμήλα από την τρύπα μιας βελόνας, παρά η αλήθεια από τα κανάλια”.
Τα κανάλια φτιάχνουν τις νέες αλυσίδες σου.
Δικτατορία χωρίς τανκς γίνεται. Χωρίς τηλεόραση, όχι!
Όπου ακούς πολλά κανάλια, αργεί να ξημερώσει.
Μας κοιμίζουν με τα κανάλια, για να κοιμούνται ήσυχοι.
Στα δελτία των 8 σου μιλάνε οι πλούσιοι για τα προβλήματα των φτωχών…
Στα δελτία των 8 σου μιλάνε τα goldenboys για τα προβλήματά σου
Στα δελτία των 8 σου μιλάει το Δ.Ν.Τ.
Από τα κανάλια σε ενημερώνουν οι κλέφτες για τις κλοπές.
Θυμήθηκα διάφορα, εξίσου ή/καιπερισσότερο έξυπνα (αν όχι και σοφά!), συνθήματα, που βρίσκονται στους τοίχους της πόλης:
Έγχρωμη ΤιΒι - Ασπρόμαυρη ζωή
Κλείστε τις τηλεοράσεις – Ανοίξτε τα μάτια σας!
Η τηλεόραση είναι μαγική: Τα“μηδενικά” τα κάνει “νούμερα”!...
Λευτεριά στους φυλακισμένους τηλεθεατές
Ο τηλεθεατής δεν είναι εγκληματίας, είναι ο πρεζάκιας της χιλιετίας
Όταν έρθει το τέλος, θα σας το δείξουνε έγχρωμο και live
Από τη συλλογή μου των γνωμικών και αποφθεγμάτων, ανέσυρα τα παρακάτω:
Αν ήταν δυνατόν να υπάρξει μια επιστημονική ανάλυση της ηλιθιότητας, ολόκληρη η τηλεόραση θα κατέρρεε στα εξ ών συνετέθη [Ρολάν Μπαρτ]
Για τους περισσότερους ανθρώπους η σκέψη είναι μια επώδυνη δραστηριότητα. Γι’ αυτό θα πω ένα μεγάλο ανεπιφύλακτο ναι στην καλωδιακή τηλεόραση. Από την ώρα που 12 κανάλια και όχι πια 3, θα γεμίζουν με πιο πολλά σκατά τα κεφάλια ακόμα περισσοτέρων ανθρώπων, αυτό θα αποτελέσει μια μεγάλη συμβολή στην εξάλειψη των όποιων επώδυνων σκέψεων υφίστανται ακόμα
Η ελληνική τηλεόραση θα μπορούσε να ήταν άψογη, αν δεν είχε δύο ελαττώματα. Δεν είναι ελληνική και δεν είναι τηλεόραση. Υπάρχουν περιπτώσεις που θα έπρεπε να υπάρχει στην οθόνη της τηλεόρασης η σαφής προειδοποίηση: "Προσοχή! Το πρόγραμμα αυτό βλάπτει σοβαρά την πνευματική και ψυχική σας υγεία" [Άγνωστος]
Η ζωή δε μιμείται την τέχνη, μιμείται την κακή τηλεόραση (Life doesn't imitate art, it imitates bad television) [Άλλεν Γούντι]
Η τέχνη είναι ηθικό πάθος παντρεμένο με διασκέδαση. Ηθικό πάθος χωρίς διασκέδαση είναι προπαγάνδα. Διασκέδαση χωρίς ηθικό πάθος είναι τηλεόραση [Μπράουν Ρ.]
Η τηλεόραση ανήκει στον λαό. Και καλά να πάθει [Αρμπάτοβα Μ.]
Η τηλεόραση αστυνομεύεται από το χρήμα. Χτυπάνε το ρυθμό οι διαφημιστές και χορεύει όλος ο κόσμος [Παναγιωτοπούλου Α.]
Η τηλεόραση είναι ένα μέσο ψυχαγωγίας που επιτρέπει σε εκατομμύρια ανθρώπους να ακούν το ίδιο αστείο την ίδια στιγμή και, παρ’ όλ’ αυτά, να παραμένουν μόνοι
Η τηλεόραση είναι η απόδειξη ότι οι άνθρωποι προτιμούν να βλέπουν ο,τιδήποτε παρά ο ένας τον άλλον [Λάνδερς Α. ]
Η τηλεόραση είναι η δημοκρατία στην πιο άσχημη μορφή της [ΣαγιέβσκιΠ.]
Η τηλεόραση είναι η λογοτεχνία των αγραμμάτων, ο πολιτισμός τον ακαλλιέργητων, ο πλούτος των φτωχών, το προνόμιο των παραμερισμένων, η αποκλειστική λέσχη των αποκλεισμένων μαζών [Λέβινγκερ Λ.]
Η τηλεόραση είναι η τσίχλα των ματιών [Όρσον Γουέλς ή Φ. Ράιτ]
Η τηλεόραση είναι πολύ εκπαιδευτική. Κάθε φορά που ανοίγει, εγώ πάω στο άλλο δωμάτιο και διαβάζω ένα βιβλίο
Η τηλεόραση είναι το μοναδικό ναρκωτικό που το παίρνουμε από τα μάτια [Βιτόριο Ντε Σίκα]
Η τηλεόραση είναι φτιαγμένη για να εξαπατά. Ακόμα κι αν της βάλεις μέσα την αλήθεια, θα βγει ψέμα [Μάγκεριτζ Μ.]
Η τηλεόραση επιτρέπει σε χιλιάδες ανθρώπους να γελούν με το ίδιο ανέκδοτο και παρ' όλα αυτά να παραμένουν μόνοι [ΈλιοτΤ.]
Η τηλεόραση κάνει τόσο πολλά λεφτά με τις κακές εκπομπές, ώστε δεν αξίζει να ασχολείται με τις καλές [Φρέντλη Φ.]
Η τηλεόραση κάνει τους έξυπνους εξυπνότερους και τους ηλίθιους ηλιθιότερους [Άλλεν Γούντι]
Θα 'ρθει καιρός που ο διάβολος θα μπει μέσα σ' ένα κουτί και θα φωνάζει. Και τα κέρατά του θα 'ναι στα κεραμίδια [Κοσμάς ο Αιτωλός]
Κάποτε οι Έλληνες δημιουργούσαν πολιτισμό. Σήμερα βλέπουν τηλεόραση [Γιάννης Τσαρούχης ]
Μπορεί πολλές εκπομπές στην τηλεόραση να είναι το απόλυτο τίποτα, αλλά ο κόσμος φαίνεται να έχει ανάγκη από το απόλυτο τίποτα, διότι έχει φάει στη μάπα το απόλυτο δήθεν [Παπαδοπούλου Δ.]
Νομίζω πως η τηλεόραση έχει προδώσει το νόημα του δημοκρατικού λόγου, προσθέτοντας εικονικό χάος στη σύγχυση φωνών. Τι ρόλο έχει η σιωπή σε όλο αυτό το θόρυβο; [Φελλίνι Φεντερίκο]
Οι βάρβαροι θα ξαναρθούν μέσα από την τηλεόραση [Καργάκος Σ.]
Όσο πιο πολλά είναι τα ΜΜΕ, όσο πιο προσιτά είναι, τόσο πιο πολλοί οι αμαθείς άνθρωποι [Χάνιν Λ.]
Όταν επισκέπτομαι μια χώρα και θέλω να μάθω γι' αυτήν και τον πολιτισμό της, βάζω στο ξενοδοχείο μου την τηλεόραση. Αυτή με πληροφορεί σωστά και γρήγορα [Μουρ Ρότζερ]
Προτιμώ το ραδιόφωνο από την τηλεόραση. Στο πρώτο ακούω τα παράσιτα, στο δεύτερο τα βλέπω κιόλας [Κανελλόπουλος Α.]
Σε φυσικό επίπεδο η δικτατορία αντιπροσωπεύεται από το συρματόπλεγμα. Σε διανοητικό επίπεδο από τις κεραίες των τηλεοράσεων. [Τοσκάνι Ο.]
Σήμερα μόνο ηλίθιοι κάνουν δικτατορίες, τη στιγμή που υπάρχουν οι τηλεοράσεις. [Έκο Ου.]
Σύμφωνα με τελευταία επιστημονικά στοιχεία όσο πιο υψηλό είναι το επίπεδο της διάνοιας, τόσο λιγότερο ο άνθρωπος βλέπει TV. Νομίζω όλα είναι ανάποδα, όσο περισσότερο βλέπεις TV, τόσο πιο χαμηλό είναι το επίπεδο της διάνοιάς σου [Ορμπέν Ρ.]
Τα ΜΜΕ είναι σαν τους μπράβους της νύχτας. Πουλάνε προστασία στους ημέτερους και πυροβολούν τους αντιπάλους [Καρατζαφέρης Σ.]
Τηλεόραση: Η ενεργή μορφή του τεμπελιάσματος [Χένινγκ Βένσκε]
Τηλεόραση: η εφεύρεση που επιτρέπει να σε διασκεδάσουν μες στο καθιστικό σου οι άνθρωποι τους οποίους δε θα τους άφηνες να μπουν στο σπίτι σου [Φροστ Ντ.]
Τηλεόραση: όταν οι άνθρωποι οι οποίοι δεν ξέρουν τι να κάνουν κοιτάνε τους ανθρώπους που δεν μπορούν τίποτε να κάνουν [Άλεν Φ.]
Τηλεόραση: παραβάν πίσω απ' το οποίο κρύβεται κανείς για να μη βλέπουν τη γύμνια της ψυχής του [Σοϊλεμεζίδης Γ.]
Τηλεόραση: παράδεισος για πλαδαρό μυαλό [Σοϊλεμεζίδης Γ.]
Τηλεόραση: παραθυράκι στο πουθενά για το μικρό ανθρωπάκι. [Σοϊλεμεζίδης Γ.]
Τηλεόραση: παραλλαγή της γκιλοτίνας για αποκεφαλισμό της σκέψης [Σοϊλεμεζίδης Γ.]
Τηλεόραση: παραμυθοσουπερμάρκετ για ενηλίκους [Σοϊλεμεζίδης Γ.]
Τηλεόραση: παράσιτο που τρέφεται με εξυπνάδα του νου και με ζωηράδα του σώματος [Σοϊλεμεζίδης Γ।]
Παραθέτω, στη συνέχεια, κάποια λίγο – πολύ ενδιαφέροντα αποσπάσματα βιβλίων που έχω κατά καιρούς αποδελτιώσει:
“Η τηλεόραση δεν ευθύνεταιγια όλα τα δεινά της εποχής μας, αλλά ευθύνεται για πολλά. Η τηλεόραση δεν είναι μόνο σκουπίδια, είναι κάτι χειρότερο: είναι το απόλυτο ναρκωτικό. Και βεβαίως όντας οπαδός της αντι- απαγόρευσης δεν προτείνω ούτε το διά του νόμου κλείσιμο οποιουδήποτε σταθμού, ούτε οποιαδήποτε μορφή λογοκρισίας, αλλά δεν μπορώ να μην προειδοποιήσω: προσοχή, βλάπτει σοβαρά τη διανοητική και ψυχική υγεία [...] Αυτό το τετράγωνο, γκρίζο, ελαφριά κυρτό πράγμα που με το πάτημα ενός κουμπιού ζωντανεύει και αρχίζει να ξερνάει πλαστικούς παραδείσους, ψεύτες πολιτικούς, ηδονοβλεψίες της ανθρώπινης μιζέριας, αίμα, βία και σπέρμα, βρίσκεται παντού σε όλη την επιφάνεια και σε όλα τα υπόγεια και ανώγεια της επικράτειας, έτοιμο να σκοτώσει την ψυχή, τον νου, την ευφυϊα, την αισθητική, την υπόληψη των χρηστών. Νόμιμη και με την άδεια του κράτους. Εστία παραγωγής των ιών της βλακείας, της υποκρισίας, του φανατισμού, του κομφορμισμού, της απάθειας, μολύνει τα εγκεφαλικά κύτταρα της άβουλης μάζας παράγοντας έναν στρατό από ζόμπι. Δεν υπάρχει σωτηρία. Δεν υπάρχουν σωτήρες. Αν κάποιος μπορούσε να ξεφύγει από τον έλεγχό της, από το μάτι που υπνωτίζει, θα κραύγαζε: “Σπάστε την. Απαλλαγείτε από το μίασμα. Δεν μπορείτε να την διορθώσετε. Μόνο να την καταστρέψετε”. Είναι πνευματική αναπηρία και δειλία το γεγονός ότι ελάχιστοι έχουν καταγγείλει τον κίνδυνο” [Πηγή: Αρθρο με τίτλο “Τηλεοπτικό παραλήρημα “ του Βασίλη Μουλόπουλου, στο “Βήμα της Κυριακής” 4.5.1997].-
"Τηλεόραση:Συνεργός `κατ` εξακολούθηση` στην απόπειρα δολοφονίας του πνεύματος" [Γιώργου Ν. Κάρτερ, Κείμενα επικοινωνίας, Δίφρος 1981, σελ. 15 παρ.1]
“Ο Υβ Φλορέν και η Μπεατρίς Ντιντιέ ισχυρίζονται ότι `ο τηλεθεατής που του προσφέρεται ο κόσμος σαν θέαμα, τείνει να θεωρεί τον κόσμο θέαμα`. Και γι` αυτό δεν τον αγγίζει βαθύτερα;" [Γιώργου Ν. Κάρτερ, Κείμενα επικοινωνίας, Δίφρος 1981, σελ. 23 παρ.4]
"Η τηλεόραση είναι σαν το όνειρο, που το βλέπεις παθητικά. Με τη διαφορά ότι στ` όνειρο προηγείται ο ύπνος, ενώ στην τηλεόραση έπεται" [Γιώργου Ν. Κάρτερ, Κείμενα επικοινωνίας, Δίφρος 1981, σελ. 31 παρ.1]
"Ο διεθνής όρος mass media, που σημαίνει μέσα μαζικής επικοινωνίας μεταφράζεται: Στις δικτατορίες, μέσα επικοινωνίας με τη μάζα και στις δημοκρατίες, μέσα επικοινωνίας της μάζας" [Γιώργου Ν. Κάρτερ, Κείμενα επικοινωνίας, Δίφρος 1981, σελ. 31 παρ.3]
"Το ραδιόφωνο ταιριάζει στον ελεύθερα σκεπτόμενο άνθρωπο κι η τηλεόραση σε κείνον, που από την φύση του, αισθάνεται ανελεύθερος. Και κάτι περισσότερο, για το οποίο συνηγορεί η ιστορία: Το ακρόαμα ταιριάζει σ` εποχές που επικρατεί η ελευθερία και το θέαμα σ` εποχές που η ελευθερία διώκεται" [Γιώργου Ν. Κάρτερ, Κείμενα επικοινωνίας, Δίφρος 1981, σελ. 51-52]
"Εκείνους που δεν βλέπουν τηλεόραση τους αναγνωρίζεις γιατί ξέρουν να βλέπουν..." [Γιώργου Ν. Κάρτερ, Κείμενα επικοινωνίας, Δίφρος 1981, σελ. 75 παρ.3]
"Η τηλεόραση δολοφονεί την ενόραση" [Γιώργου Ν. Κάρτερ, Κείμενα επικοινωνίας, Δίφρος 1981, σελ. 75 παρ.5]
"Πριν από την τηλεόραση, η όραση ήταν γνώση. Τότε όμως ο άνθρωπος έβλεπε με τα δικά του μάτια..." [Γιώργου Ν. Κάρτερ, Κείμενα επικοινωνίας, Δίφρος 1981, σελ. 76 παρ.7]
"Αυτό το φαινόμενο της όλο και αυξανόμενης ταχύτητας του χρόνου μήπως οφείλεται στο γεγονός ότι βλέπουμε πολλή τηλεόραση; (...) Βλέποντας τηλεόραση, απλώς κοιμόμαστε ΚΑΙ την ημέρα!" [Μη... Είμαι ακόμα ζωντανή, σελ. 13 παρ. προτελ.]
"Οπως λέει κι ο Bruce Springsteen σ' ένα τραγούδι του 'πενήντα επτά προγράμματα στην τηλεόραση και τίποτα μέσα σ' αυτά" [Νίκολας Νεγρεπόντε, Ψηφιακός κόσμος, σελ. 48 μέση]
“Αρκετά δαπανηροί αυτοί οι τοίχοι τηλεοράσεως! […] Αυτό το σύνολο με τις γρήγορες ομιλίες σαν να ήταν δέντρα γεμάτα πιθήκους, που δε λένε τίποτα, τίποτα, τίποτα, αλλά μιλάνε, μιλάνε δυνατά, δυνατά, δυνατά” [Ρ.Μπραντμπουρη, Φαρενάιτ 451- Κάψτε τα βιβλία, σελ. 52 παρ. τελ.]
“Η τηλεόραση είναι ‘αληθινή’. Είναι άμεση, έχει διαστάσεις. Σου λέει τι να σκεφτείς και τι να διώξεις απ’ το μυαλό σου. Πρέπει εκείνη να έχει δίκιο. Δείχνει τόσο αλάνθαστη. Σε σπρώχνει τόσο γρήγορα στα δικά της συμπεράσματα, που το μυαλό σου δεν έχει ώρα να διαμαρτυρηθεί λέγοντας: Τι ανοησίες!” [Ρ.Μπραντμπουρη, Φαρενάιτ 451- Κάψτε τα βιβλία, σελ. 94 μέση]
“[Η TV] σου φτιάχνει εκείνη ό,τι σχήμα σου αρέσει! Είναι ένα περιβάλλον τόσο αληθινό, όσο και ο κόσμος. Σιγά – σιγά γίνεται και είναι η αλήθεια” [Ρ.Μπραντμπουρη, Φαρενάιτ 451- Κάψτε τα βιβλία, σελ. 94 τέλος]
“ΚΙ ύστερα μπήκε στο σαλόνι, εκεί όπου τα γιγάντια ηλίθια τέρατα έμειναν κοιμισμένα τώρα με τις άσπρες άδειες σκέψεις τους και τα χιονάτα τους όνειρα. Πυροβόλησε με μανία σε έναν απ’ τους κενούς τοίχους, όλο το σύστημα τσίριξε εναντίον του. Η κενότητα έβγαλε ένα ακόμα πιο κενό σφύριγμα, ένα ακατανόητο ούρλιαγμα. Προσπάθησε να θυμηθεί γι’ αυτήν εδώ τη συσκευή πάνω στην οποία το ΤΙΠΟΤΑ έδινε παραστάσεις, αλλά δεν μπόρεσε να σκεφτεί τίποτα” [Ρ.Μπραντμπουρη, Φαρενάιτ 451- Κάψτε τα βιβλία, σελ. 129 παρ.3]
“Μπροστά σε μια τόσο ισχυρή αδράνεια, μου φαίνεται πολύ εύκολο να κατηγορήσω τα μέσα μαζικής ενημέρωσης – και κυρίως την τηλεόραση, της οποίας οι μεγάλοι τίτλοι ή οι εικόνες εκχυδαΐζουν τη φρίκη. Εμείς όμως έχουμε χάσει την ικανότητά μας να αισθανόμαστε φρίκη. Αναρωτιέμαι μάλιστα αν ο όρος ‘τηλεθεατής’δεν οδηγεί στη σύγχυση της πραγματικότητας με την εικονικότητα. Τα πάντα γίνονται απλό θέαμα, καθώς η εκπομπή ‘Είκοσι Ώρες’ απεικονίζει το διάστημα των λυπηρών γεγονότων, το οποίο γρήγορα ξεχνιέται από τις ψυχαγωγικές εκπομπές που ακολουθούν και τις οποίες χαρακτηρίζουμε απερίσκεπτα σαν ανόητες, παρότι συμμετέχουμε στα ποσοστά της ακροαματικότητάς τους. Εκπλησσόμαστε από γελοίες επιτυχίες (πότε θα διασχίσουν τον Ατλαντικό μέσα σε ένα καλάθι;), λατρεύουμε τα ευτελή είδωλα, αυτά τα είδωλα που η Βίβλος ονόμαζε ΄μηδενικά που δεν χρησιμεύουν σε τίποτα’΄. Για να παραφράσουμε έναν βραβευθέντα με το βραβείο Νόμπελ, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια γενιά που γνωρίζει ‘τη σωστή αξία όλων των πραγμάτων και την αληθινή αξία του τίποτα” [Paco Rabanne, Το τέλος των καιρών, εκδ. Εσοπτρον, σελ. 124 παρ.2]
“Η τηλεόραση αρχικά προσφερόταν να αποτελέσει για μας ένα παράθυρο στον κόσμο. Από τότε, τις περισσότερες φορές είναι μόνο ένα φανάρι – αντικατοπτρισμός που αντανακλά οάσεις χωρίς ψυχή. Παρασύρει τους τηλεθεατές σε μια αργή ελικοειδή υπνωτική κατάπτωση που τους καταδικάζει στην απάθεια, ενώ έξω παίζεται η τύχη της ανθρωπότητας” [Paco Rabanne, Το τέλος των καιρών, εκδ. Εσοπτρον, σελ. 124-125]
«Λίγα μηχανήματα καταστρέφουν το χρόνο πιο αποτελεσματικά απ’ όσο η τηλεόραση. Τελικά, πολύ δύσκολα μπορούμε να βρούμε κάποιον άλλο λόγο για να βλέπουμε τηλεόραση πολλές ώρες το βράδυ, πέρα από το να ξεφορτωθούμε ένα χρόνο που είναι είτε πλεονάζων είτε δυσάρεστος» [Lars Svendsen, Η φιλοσοφία της βαρεμάρας, σελ. 32 μέση]
«Στην εισαγωγή του Crash ο Μπάλαρντ γράφει ότι η σχέση μεταξύ μυθοπλασίας και πραγματικότητας τείνει ολοένα και περισσότερο να αντιστραφεί, πως ζούμε σε αυξανόμενο βαθμό σ’ ένα κόσμο μυθοπλασιών (ιδιαιτέρως λόγω της επίδρασης της τηλεόρασης και των διαφημίσεων) και ότι το καθήκον του συγγραφέα δεν είναι συνεπώς να επινοεί μια μυθοπλασία, αφού οι μυθοπλασίες είναι ήδη εδώ, αλλά μάλλον να επινοήσει την πραγματικότητα» [Lars Svendsen, Η φιλοσοφία της βαρεμάρας, σελ. 122-123]
«Πόσοι άνθρωποι σήμερα έχουν αρχίσει να υποψιάζονται αν προγραμματικά μεθοδεύει η τηλεοπτική “πληροφόρηση” την απόσπαση του τηλεθεατή από την πραγματικότητα, τη μετάθεσή του σε ψευδαισθητικές βεβαιότητες, σε φαντασιώσεις πεποιθήσεις; Κι όμως, οι περισσότεροι κάτι πρέπει να έχουν ακούσει για κατασκευές πλασματικών εντυπώσεων και ψευδέστατων ειδήσεων με σκηνοθετικά τρικ ή με μοντάρισμα εικόνων. Κάτι πρέπει να έχουν πληροφορηθεί για τους ασυνείδητους επηρεασμούς που ασκεί στον ψυχισμό μιας καθεαυτήν η εικόνα» [Χρήστος Γιανναράς, Η λογική αρχίζει με τον έρωτα, σελ. 39 παρ. τελ.]
«Αυτό το είδος βιασμού της νοημοσύνης των τηλεθεατών και διασυρμού της ποιότητας το αντιλαμβάνεται σήμερα μια ασήμαντη μειονότητα, ελάχιστη κοινωνική μερίδα. Και ακόμα λιγότεροι διαβλέπουν τον κίνδυνο από την τηλεοπτική επιβολή στο κοινωνικό σύνολοψευδαισθητικών κριτηρίων, σύγχυσης του πραγματικού με το φαντασιώδες, αδυναμίας των ανθρώπων να προβληματιστούν για την ίδια τη ζωή τους. Είναι σκόπιμη καλλιέργεια διχασμένης εκδοχής των δεδομένων της εμπειρίας, ένα είδος προγραμματικής σχιζοείδειας, που εγκυμονεί ανεξέλεγκτα κοινωνικά τερατογεννήματα. Θα έρθει η μέρα που θα υποχρεωθούν εκ των πραγμάτων οι άνθρωποι να αρνηθούν ριζοσπαστικά την τηλεοπτική πληροφόρηση. Όταν η πόλωση τεχνητών ψευδαισθήσεων και εμπειρικής πραγματικότητας θα έχει συγκεκριμενοποιηθεί σε όλο το εύρος της ως μήτρα τρομακτικής παθογένειας. Όταν ο χλευασμός της λογικής, η άρνηση της προφάνειας για χάρη της επιθυμητής εικόνας, η κατάλυση κάθε σύμβασης, τα αντανακλαστικά της επιθετικότητας και της βίας θα έχουν μεταβάλει την καθημερινότητα σε μόνιμο (όχι περιπτωτικό, όπως σήμερα) εφιάλτη» [Χρήστος Γιανναράς, Η λογική αρχίζει με τον έρωτα, σελ. 40-41]
“Η Μπέμπα Κοτσάμα εγκατέστησε μια κεραία σαν πιάτο στη στέγη του σπιτιού στο Αγιέμενεμ. Κι από το σαλονάκι της, μέσω της δορυφορικής τηλεόρασης επιθεωρούσε τον κόσμο ολόκληρο. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς την απίστευτη αναστάτωση που έφερε η τηλεόραση στη ζωή της Μπέμπας Κοτσάμα. Δεν ήταν κάτι που συνέβη βαθμιαία. Συνέβη μέσα σε μια νύχια. Ξανθιές καλλονές, πόλεμοι, λιμοί, ποδόσφαιρο, σεξ, μουσική, πραξικοπήματα –κατέφθασαν όλα με το ίδιο τρένο. Κατέβηκαν όλα μαζί. Εγκαταστάθηκαν στο ίδιο ξενοδοχείο. Και στο Αγιέμενεμ, όπου άλλοτε ο δυνατότερος θόρυβος ήταν η μελωδική κόρνα του λεωφορείου, η Μπέμπα Κοτσάμα μπορούσε να καλέσει μπροστά της τώρα κατά βούληση μάχες ολόκληρες, επιδημίες, εντυπωσιακές σφαγές ή τον ίδιο τον Μπίλ Κλίντον, σαν να ήταν υπηρέτης της. Κι ενώ ο κήπος της μαραινόταν και πέθαινε, η Μπέμπα Κοτσάμα παρακολουθούσε τους αγώνες πρωταθλήματος του αμερικανικού ΝΒΑ, συναντήσεις κρίκετ και τουρνουά τένις Grand Slam. Τιςκαθημερινές έβλεπε Tnv Ωραία και το Τέρας και τη Σάντα Mπάρμπαρα, σίριαλ όλο εύθραυστες ξανθιές κουκλίτσες, με κραγιόν και κοκαλωμένα χτενίσματα με σπρέι, που σαγήνευαν ανδροειδή και υπεραμύνονταν των σεξουαλικών αυτοκρατοριών τους. Η Μπέμπα Κοτσάμα λάτρευε τα γυαλιστερά τους ρούχα και τις πανέξυπνες, ετοιμόλογες απαντήσεις τους. Ασυνάρτητα κομμάτια από τις φράσεις αυτές ξανάρχονταν στο νου της κατά τη διάρκεια της ημέρας και την έκαναν να χασκογελάει μόνη της” [Αρουντατι Ρόι, Ο Θεός των Μικρών Πραγμάτων, σελ. 47-48]
«Για ποιο λόγο τόσοι νέοι και νέες υποβάλλονται στις ηλίθιες και ταπεινωτικές διαδικασίες των ριάλιτι-σόου (τύπου BigBrother, LoftStory, KhoLanta ή StarAcademy); Κυρίως για να γίνουν γνωστοί, να αποκτήσουν μια στιγμιαία διασημότητα έστω και στις εκπτώσεις. Εδώ βρίσκεται το παράδοξο της ιδιωτικής ζωής: έχοντας κερδίσει με φοβερούς αγώνες τον πόλεμο για τον σεβασμό της ιδιωτικότητάς του και των ιδεών του, το δυτικό άτομο, φοβούμενο μη φανεί ανυπόστατο στα μάτια του άλλου, κάνει τα πάντα για να αποκαλύψει τα ιδιαίτερα μυστικά του και επιδείχνεται με τη θέλησή του όπου βρει την κατάλληλη ευκαιρία. Ξετρελαμένο με τη σκέψη πως μπορεί να είναι αόρατο στο βλέμμα του άλλου, γεμίζει το διαμέρισμά του με web-cams, συχνάζει στα κλαμπ ανταλλαγής ερωτικών συντρόφων, αφηγείται με κάθε λεπτομέρεια τις ερωτικές του συνήθειες στα τηλεοπτικά πλατό ή σε βιβλία, κοντολογίς, προσπαθεί να μεταστρέψει την ασήμαντη καθημερινότητά του σε βαρυσήμαντο γεγονός. Κάνει τσίσα, ξύνει τη μύτη του, τρώει και κοιμάται κάθε μέρα! Αυτό αξίζει να αποκαλυφθεί πάραυτα σε όλο τον κόσμο! Αποδέχεται λοιπόν από τα μίντια αυτό που δεν θα το ανεχόταν από την Εκκλησία ή το Κράτος. Εκούσια υποδούλωση που ταλαντεύεται ανάμεσα στο φόβο του κοινωνικού ελέγχου και τον φόβο μην περάσεις απαρατήρητος» [Πασκάλ Μπρύκνερ, Η μιζέρια του πλούτου, σελ. 191-192]
«Ελάχιστοι άνθρωποι στην εποχή της “τηλεοπτικής δικτατορίας”, στην οποία ζούμε, έχουν το θάρρος και το σθένος να εκτεθούν δημόσια εκφράζοντας “αιρετικές” απόψεις, χωρίς μάλιστα να κολακεύουν τον “υπέρτατο δικαστή”, την κοινή γνώμη» [Κλεάνθης Γρίβας, Αντίσταση στην εποχή του τίποτα, σελ. 101 αρχή]
«Οι επιστημονικοί ερευνητές του εγκεφάλου ανησυχούν σοβαρά για τις επόμενες γενιές, καθώς συνεχώς αυξάνεται το ποσοστό αποτυχίας στα σχολεία σε άμεση συνάρτηση με την επονομαζόμενη μιντιακή εξαχρείωση. Κάθε δεύτερος νέος σε ηλικία δέκα ετών διαθέτει στο παιδικό του δωμάτιο τηλεόραση, υπολογιστή, Playstation και DVD και περνάει καθημερινά γύρω στις δύο ώρες παίζοντας βιντεοπαιχνίδια. Για τα παιδιά αυτά, η ικανότητα εκμάθηησης του σχολικού υλικού έχει περιοριστεί στο ελάχιστο, επειδή οι περιοχές του εγκεφάλου που χρησιμοποιούνται για τις σχολικές εργασίες δεσμεύονται από την υπερκατανάλωση βιντεοπαιχνιδιών και την τηλεόραση. Καμία άλλη συσκευή δεν ευνοεί τόσο πολύ την αποβλάκωση και την αγελαία συμπεριφορά όσο η τηλεόραση. Κανένα άλλο μέσο δεν φέρνει μεγαλύτερη ευθύνη για τον περιορισμό της διανοητικής ικανότητας, την υπερβολική βία και τη μετριότητα, την τόσο άπλετη σπατάλη χρόνου. Πριν από όχι πολύ καιρό, έπρεπε να ξέρεις λατινικά για να ανήκεις στην ανώτερη πνευματική τάξη. Σήμερα, για να πετύχεις το ίδιο, αρκεί η απόρριψη της τηλεόρασης» [Alexander Von Schonburg, Ξοδέψτε λιγότερα Ζήστε καλύτερα, σελ. 149 παρ. 2-3]
«Γράφει ο Νόαμ Τσόμσκι: ‘Ο καθένας μόνος του μπροστά στην τηλεόραση και να του τρυπούν το μυαλό με το μήνυμα που λέει πως η μόνη αξία στη ζωή είναι να έχει όλο και περισσότερα εμπορεύματα ή να ζει όπως η πλούσια οικογένεια της μεσαίας τάξης που βλέπει στην τηλεόραση και να έχει τέτοιες ‘ευγενικές αξίες’, όπως η αρμονία και ο αμερικανισμός. Όλα αυτά είναι η ζωή;» [Γιώργος Στάμκος, Μετα-αποκάλυψη τώρα, σελ. 57 μέση]
«Η μάζα δεν φημίζεται για την έφεσή της προς την ορθολογική σκέψη και συχνά αρνείται να αποδεχτεί το προφανές: το ότι την εξαπατούν και της κλέβουν τη δύναμη. Δεν γνωρίζει πώς να αμυνθεί γιατί αισθάνεται διασπασμένη, καθώς τα μέλη της στέκουν μόνα και ανυπεράσπιστα μπροστά στις οθόνες της τηλεόρασης, όπου και σφυροκοπούνται ανηλεώς από τα αποβλακωτικά της μηνύματα» [Γιώργος Στάμκος, Μετα-αποκάλυψη τώρα, σελ. 67 παρ.3]
«Η Αμερική είναι εδώ και δεκαετίες μια ‘τηλεοπτική δημοκρατία’, όπου τα μέσα μαζικής επικοινωνίας επιλέγουν και αποφασίζουν τί είδους μηνύματα θα μεταφέρουν στην ήδη προκατασκευασμένη κοινή γνώμη, που έχει υποστεί διανοητική αφυδάτωση। Τα μυαλά των Αμερικανών τηλεθεατών είναι ‘κόσκινο’ από τις ακατάπαυστες ριπές των διαφημίσεων» [Γιώργος Στάμκος, Μετα-αποκάλυψη τώρα, σελ। 80 τέλος]
Θέματα από ένα τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων:
Ναυάγιο στο Μέτσοβο
Τροχαίο στην Σπιναλόγκα
Η αβάστακτη μοναξιά του πελεκάνου
Το σπανακόρριζο θεραπεύει τις χιονίστρες
[Από γελοιογραφία του Γιάννη Δερβεντζόγλου στον "Ελεύθερο Τύπο" της 31.7.1999]
