Υπομονή θα πει

Μια φίλη μου έδωσε σήμερα να αναρτήσω το ακόλουθο κείμενο:


Υπομονή θα πει…

Να πονάς, αλλά να μην καταβάλλεσαι.
Να πονάς, αλλά να μην παραφέρεσαι.
Να πονάς, αλλά να μην μεμψιμοιρείς.
Να πονάς, αλλά να μην γκρινιάζεις.
Να πονάς, αλλά να μην γίνεσαι αντικοινωνικός.
Να πονάς, αλλά να μην γίνεσαι πρόβλημα στο περιβάλλον σου.
Να πονάς, αλλά να μένεις ολόρθος.
Να πονάς, αλλά να χαμογελάς.
Να πονάς, αλλά να δοξολογείς.
Να πονάς, αλλά να προσφέρεις.
Να πονάς, αλλά να προσεύχεσαι.


Ας μου επιτραπεί να συμπληρώσω:

Να πονάς, αλλά να αναζητάς την αιτία του πόνου σου.
Να πονάς, αλλά να γίνεσαι σοφότερος απ’ τον πόνο σου αυτό.
Να πονάς, αλλά να μην μένεις προσκολλημένος στον πόνο σου.
Να πονάς, αλλά να αγωνίζεσαι…
…να αγωνίζεσαι επίμονα για να εξαλείψεις την αιτία που σε κάνει να πονάς...
...ώστε να μην πονάς πιά!