“Το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν μετράει την ατμοσφαιρική ρύπανση και τις διαφημίσεις των τσιγάρων, και τα νοσοκομειακά που μεταφέρουν τα θύματα της σφαγής στους αυτοκινητοδρόμους μας. Μετράει τις ειδικές κλειδαριές ασφαλείας στις πόρτες μας και τις φυλακές για τα άτομα που τις σπάνες. Μετράει την καταστροφή της σεκόγιας και του θαύματος της φύσης μας με τη χαοτική εξάπλωση των πόλεων. Μετράει τις βόμβες ναπάλμ και μετράει τις πυρηνικές κεφαλές και τα θωρακισμένα αυτοκίνητα της αστυνομίας για την καταστολή των εξεγέρσεων στις πόλεις μας. Μετράει… τα τηλεοπτικά προγράμματα που δοξάζουν τη βία για να πουλήσουν παιχνίδια στα παιδιά μας.
Το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν δεν λαμβάνει, όμως, υπόψη την υγεία των παιδιών μας, την ποιότητα της εκπαίδευσής τους ή τη χαρά του παιχνιδιού τους. Δεν περιλαμβάνει ούτε την ομορφιά της ποίησής μας ή τη δύναμη των γάμων μας, το πνευματικό επίπεδο του δημόσιου διαλόγου μας ή την ακεραιότητα των δημόσιων αξιωματούχων μας. Δεν μετράει ούτε την ευφυϊα ή το θάρρος μας, τη σοφία και τη γνώση μας, τη συμπόνια μας ή την αφοσίωσή μας στη χώρα μας.
Μετράει τα πάντα, εν ολίγοις, εκτός απ’ ό,τι δίνει αξία στη ζωή”
[Robert F. Kennedy, “Remarks at the University of Kansas” 18 Μαρτίου 1968]
[Aπό το βιβλίο του Michael J. Sandel, “Δικαιοσύνη – Τι είναι σωστό” σε μετάφραση Αλεξάνδρου Κιουπκιόλη, εκδ. Πόλις]
Αγγλικό πρωτότυπο εδώ:
http://eaglestefanos.blogspot.com/2011/04/gross-national-product.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου